ماده 1 ـ اصطلاحات و عبارات بکار برده شده در این قانون دارای معانی زیر می باشد :

قانون ـ قانون تشویق و حمایت سرمایه گذاری خارجی.
سرمایه گذار خارجی ـ اشخاص حقیقی یا حقوقی غیرایرانی و یا ایرانی با استفاده از سرمایه با منشاء خارجی که مجوز سرمایه گذاری موضوع ماده (6) را اخذ نموده باشند.
سرمایه خارجی ـ انواع سرمایه اعم از نقدی و یا غیر نقدی که توسط سرمایه گذار خارجی به کشور وارد می شود و شامل موارد زیر می گردد :
الف ـ وجوه نقدی که به صورت ارز قابل تبدیل از طریق نظام بانکی یا دیگر طرق انتقال وجوه که مورد تایید بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران باشد به کشور وارد شود
ب ـ ماشین آلات و تجهیزات
ج ـ ابزار و قطعات یدکی قطعات منفصله و مواد اولیه افزودنی و کمکی
د ـ حق اختراع دانش فنی اسامی و علائم تجاری و خدمات تخصصی
هـ ـ سود سهام قابل انتقال سرمایه گذار خارجی
و ـ سایر موارد مجاز با تصویب هیات دولت.
سرمایه گذاری خارجی ـ بکارگیری سرمایه خارجی در یک بنگاه اقتصادی جدید یا موجود پس از اخذ مجوز سرمایه گذاری.
مجوز سرمایه گذاری ـ مجوزی که برطبق ماده (6) این قانون برای هر مورد سرمایه گذاری خارجی صادر می شود.
سازمان ـ سازمان سرمایه گذاری و کمکهای اقتصادی و فنی ایران موضوع ماده (5) قانون تشکیل وزارت امور اقتصادی و دارائی مصوب 1353.4.24.
هیات ـ هیات سرمایه گذاری خارجی موضوع ماده (6) این قانون.