متن کامل ماده 1 آیین نامه میانجی گری در امور کیفری.
متن کامل ماده ۱ آیین نامه میانجی گری در امور کیفری.
متن کامل 1 ماده
ماده 1ـ در این آیین نامه عبارات و اصطلاحات در معانی ذیل به کار می روند.
الف ـ میانجیگری؛ فرایندی است که طی آن بزه دیده و متهم با مدیریت میانجیگر در فضای مناسب در خصوص علل آثار و نتایج جرم انتسابی و نیز راه های جبران خسارات ناشی از آن نسبت به بزه دیده و متهم گفتگو نموده و در صورت حصول سازش تعهدات و حقوق طرفین تعیین می گردد.
ب ـ میانجی گر؛ میانجیگر شورای حل اختلاف شخص یا موسسه ای است که فرایند گفتگو و ایجاد سازش بین طرفین امر کیفری را مدیریت و تسهیل می نماید.
پ ـ جرم؛ در این آیین نامه مطابق ماده 82 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 شامل جرایم تعزیری درجه شش هفت و هشت که مجازات آنها قابل تعلیق است می باشد.
ت ـ موسسه میانجیگر ـ موسسه ای است که به این منظور طبق قوانین و مقررات حاکم بر موسسات غیرتجاری تاسیس می گردد یا سایر موسسات به تشخیص مقام قضایی ارجاع دهنده می باشد.
ث ـ فرآیند میانجیگری؛ مجموعه اقداماتی است که طی آن با مدیریت میانجی گر و با حضور بزه دیده و متهم و در صورت ضرورت سایر اشخاص موثر در حصول سازش از قبیل اعضای خانواده دوستان یا همکاران آنها و نیز حسب مورد اعضای جامعه محلی
نهادهای ذیربط رسمی عمومی و یا مردم نهاد برای حل و فصل اختلاف کیفری با یکدیگر به گفتگو و تبادل نظر پرداخته در صورت حصول توافق موافقت نامه ای را تنظیم و برای مقام قضایی مربوط ارسال می شود.
ج ـ جامعه محلی؛ عبارت از کلیه اشخاص یا نهادهایی است که ممکن است به دلیل ارتباط با متهم بزه دیده و یا تاثیرپذیری از جرم و نتایج آن بتوانند در فرایند پاسخ دهی به جرم مسئولیت پذیر کردن متهم و جلب رضایت بزه دیده تاثیرگذار باشند.
چ ـ موافقت نامه یا صورتمجلس سازش؛ متنی است که به امضای میانجی گر و طرفین اختلاف می رسد. در موافقت نامه جزئیات توافق طرفین و از جمله حقوق و تکالیف آنها به روشنی مورد تصریح قرار می گیرد.
ماده 2ـ امور مربوط به میانجیگری می تواند در هر دادسرا یا دادگاه زیر نظر دادستان عمومی و انقلاب یا رئیس حوزه قضایی محل ساماندهی شود. دادستان یا رئیس حوزه قضایی می تواند این وظیفه را به احد از معاونین خود ارجاع دهد.
نمایش مادهمتن کامل ماده ۱ آیین نامه میانجی گری در امور کیفری.
متن کامل ماده 1 آیین نامه میانجی گری در امور کیفری.