ماده 16ـ ستاد امر به معروف و نهی از منکر که در این قانون ستاد نامیده می شود؛ عهده دار وظایف زیر است:

1ـ تعیین سیاست ها و خط مشی های اساسی در زمینه ترویج و اجرای امر به معروف و نهی از منکر و پیشنهاد آن به مبادی ذی ربط.
2ـ تبادل اطلاعات و نظرات برای شکل گیری سیاست های مربوط به امر به معروف و نهی از منکر
3ـ آسیب شناسی و ریشه یابی علل ترک معروف و ارتکاب منکر
4ـ تعیین الگوهای رفتاری
5 ـ زمینه سازی جهت مشارکت همه جانبه آحاد مردم و دستگاههای اداری و رسانه های عمومی در امور مربوط به فریضه امر به معروف و نهی از منکر
6 ـ رصد اقدامات انجام شده در اجرای این قانون و انعکاس آن به مراجع ذی ربط
7 ـ تدوین راهبردهای آموزشی برای سطوح مختلف جامعه
8 ـ آموزش و پژوهش و تحقیق در زمینه امر به معروف و نهی از منکر و ترویج گسترش فرهنگ آن
9ـ شناسایی ظرفیت ها و کمک به تشکیل جمعیت ها و تشکلهای مردمی فعال
10ـ حمایت همه جانبه از اقدامات قانونی آمران به معروف و ناهیان از منکر
11ـ پیگیری مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی در ارتباط با تکالیف ستاد در خصوص راهکارهای اجرائی فرهنگ عفاف و حجاب
12ـ ارائه گزارش سالانه به مقام معظم رهبری و قوای سه گانه و مردم

تبصره 1ـ وزارت کشور پس از کسب نظر مشورتی ستاد نسبت به صدور مجوز برای سازمان های مردم نهادی که در زمینه امر به معروف و نهی از منکر قصد فعالیت دارند اقدام می نماید.

تبصره 2ـ ستادهای استانی و شهرستانی می توانند درخواست اشخاص حقیقی و حقوقی برای تجمع و راهپیمایی در موضوعات مرتبط با امر به معروف و نهی از منکر را بررسی و در صورت تایید نظر مشورتی خود را جهت صدور مجوز حسب مورد به استانداری فرمانداری یا بخشداری ارسال کنند.

تبصره 3ـ هرگاه مسوولان ذی ربط با تشخیص مراجع قضائی بدون عذر موجه از صدور مجوز موضوع تبصره های (1) و (2) استنکاف نمایند؛ مستوجب مجازات موضوع ماده (570) قانون مجازات اسلامی (کتاب پنجم ـ تعزیرات و مجازات های بازدارنده مصوب 2/3/1375) می باشند.

تبصره 4ـ وظایف ستاد نافی مسوولیت های وزرا مسوولان دستگاههای اجرائی موضوع ماده (5) قانون مدیریت خدمات کشوری روسای قوای سه گانه و مراجع قضائی و ضابطان دادگستری در ارتباط با آنچه در این قانون مقرر شده نمی باشد.