ماده 6 ـ مامورین اداره عتیقات که موظف به تهیه فهرست آثار ملی هستند بایستی برای هر یک از عتیقات غیرمنقول در موقع ثبت دوسیه کاملی از اطلاعاتی که راجع به آن عتیقه در محل جمع آوری شده است تشکیل دهند. این دوسیه باید شامل کلیه اطلاعات لازمه برای تهیه پیشنهاد ثبت بوده یعنی حتی الامکان دارای نکات ذیل باشد:

1ـ اسمی که مال غیرمنقول در محل به آن اسم معروف است. 2ـ اسم حقیقی آن. 3ـ موقع صحیح جغرافیایی آن. 4ـ اسم بانی و سازنده آن.
5 ـ تاریخ بناء آن. 6ـ نقشه اجمالی آن. 7ـ چند قطعه عکس آن. 8 ـ ذکر موقعیت قانونی آن. 9ـ کلیه مشخصات مفیده دیگر که در فوق ذکر نشده و ممکن است موجب ثبت آن گردد و نیز مقید خواهد بود که نکات و اطلاعات ذیل هم ضمیمه دوسیه شود:
طرح اجمالی که ممکن است بعدها برای ترسیم نقشه های تفصیلی و مقاطع و ارتفاعات و شرح ساختمان و تزئینات بناء یا ابنیه مفید باشد نقشه بنا و چند قطعه عکس و در صورت امکان قالب گیری کتیبه ها. ذکر افسانه هایی که راجع به عتیقه غیرمنقول در محل مشهور است در صورت مرمت بنا تاریخ عملیات و اسم شخص یا اشخاص مرمت کننده و تعیین قسمتهای مرمت شده با چند قطعه عکس و نقشه دال بر آن بالجمله کلیه مدارکی که تحصیل آنها ممکن باشد با توجه به این نکته که هیچگاه نباید مدارکی را که کم اهمیت یا مشوب به افسانه به نظر می آید مورد بی اعتنائی قرار داد.
وقتی که عتیقه غیرمنقول جزء آثار ملی قطعا به ثبت رسید دوسیه که برای تهیه پیشنهاد ثبت تنظیم شده است به انضمام حکم وزارتی که راجع به ثبت آن در ضبط آثار ملی محفوظ خواهد شد بعد از ثبت عتیقه و نقل و انتقالات و ترمیمات آن همچنین وسائل محافظتی که از طرف اداره عتیقات اتخاذ گردیده بایستی مفصلا یادداشت و ضمیمه دوسیه شود.