اعمال کیفیات مخففه در موارد تشدید مجازات در جرایم ناشی از تصادفات رانندگی جایز نیست.

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ف. نسبت به دادنامه شماره 257 مورخ 8/3/90 صادره از شعبه 1143 دادگاه عمومی جزایی تهران که متضمن محکومیت نام برده به تحمل یک سال حبس به اتهام جنبه عمومی بی احتیاطی در رانندگی منتهی به قتل غیر عمدی مرحوم ع.ج. 25 ماه حبس تعزیری به اتهام فرار از صحنه تصادف و پرداخت دیه کامله در حق اولیاء دم متوفی است با بررسی مندرجات پرونده نظر به اینکه تجدیدنظرخواه ایراد و اعتراض موجهی که موجبات نقض و گسیختن دادنامه صادره را فراهم آورد ارایه ننموده نظریه کارشناس رسمی دادگستری در امور تصادفات گزارش مامورین نیروی انتظامی گواهی معاینه جسد اقرار تجدیدنظرخواه و سایر تحقیقات منعکسه دلالت بر توجه اتهام به نام برده دارد و بر مبانی استنباط و استدلال و دادگاه نخستین در احراز بزهکاری تجدیدنظرخواه و صدور حکم بر همین مبنا خدشه و خللی مترتب نمی باشد دادگاه تجدیدنظرخواهی تجدیدنظرخواه را غیروارد تشخیص و به استناد به ماده 257 قانون آیین دادرسی کیفری دادنامه تجدیدنظرخواسته را تایید و استوار می نماید و النهایه نظر به اینکه فرار متهم از صحنه تصادف بزه جداگانه و مستقلی نبوده و حسب ماده 719 قانون مجازات اسلامی از موارد تشدید مجازات تلقی می گردد لذا دادگاه در راستای ماده 250 قانون قانون ایین دادرسی کیفری با اضافه نمودن ماده 719 قانون مجازات اسلامی به دادنامه تجدیدنظر خواسته و حذف مجازات یک سال حبس تعزیری به اتهام جنبه عمومی بزه بی احتیاطی در امر رانندگی منتهی به قتل غیرعمدی و حفظ مجازات 25 ماه حبس تعزیری مقرر در دادنامه رای صادره را اصلاح می نماید. رای صادره قطعی است.
رییس شعبه 38 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
دادگرنیا ـ اسلامی
در خصوص تقاضای آقای ف. فرزند م. محکوم علیه دادنامه قطعی شماره 9009970233800639 مورخ 8/5/90 صادره از این دادگاه (شعبه سی و هشتم دادگاه تجدیدنظر استان تهران) مبنی بر اعمال تخفیف در مجازات اش با استناد به اعلام رضایت اولیای دم مرحوم ع. با نگرش در مجموعه اوراق و محتویات پرونده هر چند مجازات مقرر در حکم با استناد به ماده 619 [719] قانون مجازات اسلامی تعیین گردیده که در چنین مواردی علی الاصول نظر قانونگذار بر عدم جواز قانونی در اعمال کیفیات مخففه است النهایه نظر به اینکه وفق مقررات تبصره 2 ذیل ماده مرقوم رساندن مصدوم به نقاطی برای معالجه توسط راننده و یا آگاه نمودن مامورین مربوط از وقوع حادثه از مصادیق اعمال کیفیات مخففه و از جمله مواردی است که موجبات تخفیف مجازات مرتکب را فراهم خواهد نمود و در ما نحن فیه راننده علی رغم ترک صحنه حادثه به لحاظ ترس و وحشت ایجاد شده مراتب را از طریق ولی اش به اطلاع مامورین مربوطه رسانده و متعاقبا خود را به مامورین انتظامی معرفی نموده که با اوصاف و کیفیات مرقوم و توجها به غیر قابل گذشت بودن بزه عنوان شده و اعلام رضایت اولیاء دم مقتول پس از قطعیت حکم موجبات اعمال کیفیات مخففه فراهم بوده و دادگاه مستندا به ماده 277 قانون آیین دادرسی کیفری مدت بیست و پنج ماه حبس مقرر در حکم را به سه ماه و یک روز با کسر و احتساب ایام بازداشت گذشته تقلیل و تخفیف می دهد. رای صادره قطعی است.
رییس شعبه 38 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
دادگرنیا ـ عظیمی