دعوی رفع تصرف عدوانی و رفع مزاحمت و ممانعت ازحق به طور هم زمان به این علت که هریک از دعاوی مطروحه فوق دارای آثار متفاوت می باشند قابل استماع نیست.

در خصوص دعوی م. با مدیریت آقای م.ش. آقای الف.ت. فرزند ع. ه.ت. فرزند ع. خانم پ.ب. فرزند ع. خانم ف.ش. فرزند ع. آقای م.ط. فرزند الف. با وکالت آقای ح.ر. به طرفیت آقای م.الف. فرزند ح. شرکت ثبت شده به شماره.. . با مدیریت آقای ع.ش. به خواسته صدور حکم مبنی بر محکومیت خواندگان به رفع تصرف عدوانی و رفع مزاحمت و ممانعت از حق از قسمت های موسوم به A و C مستقر در طبقه همکف مشاعی پلاک ثبتی.. . بخش.. . تهران به انضمام خسارات دادرسی. بدین شرح که به موجب قرارداد شماره.. . مورخ 22/4/74 سازمان مسکن و شهرسازی اقدام به انعقاد قرارداد مشارکت در ساخت با شرکت ز. جهت احداث مجتمع مسکونی نموده است و به موجب صورت جلسه مورخ 26/12/77 و صورت جلسه انتقال و واگذاری مورخ 23/3/78 و نامه مورخه 25/10/79 خوانده ردیف دوم کلیه سهم الشرکه و حقوق و تکالیف ناشی از قرارداد را به خوانده ردیف اول منتقل نموده و به موجب قراردادهای واگذاری در خلال عملیات ساختمانی خوانده ردیف اول سهم الشرکه خویش را به دیگران منتقل کرده است که در حال حاضر 39 واحد مسکونی در مجتمع مسکونی فوق الذکر که به.. . معروف می باشد احداث گردیده و در تصرف مالکین و از جمله خواهان ها می باشد و نظر به اینکه طبقه همکف ملک فوق که قسمت های موسوم به A و C در آن مستقر می باشد مشاعی است و به مالکین آپارتمان ها واگذار شده ولی خواندگان قسمت هایی از طبقه همکف را در تصرف خویش قرار داده اند و مانع تصرفات و بهره برداری مالکین می شوند لذا خواهان تقاضای صدور رای به شرح خواسته را نموده اند و خواندگان طی لایحه 1904 مورخ 10/7/91 اعلام کرده اند که اولا: ملک از ابتدا در تصرف ایشان بوده است؛ ثانیا: طبقه همکف به طور همکف به طور کامل پارکینگ بوده و هنوز واگذار نگردیده است لذا تقاضای صدور رد دعوی خواهان را نموده اند. این دادگاه با توجه به اینکه بر اساس مستندات ارایه شده از سوی خواهان ها ملک موضوع خواسته از ابتدا در تصرف خواهان ها نبوده است و فی الواقع ایشان سبق تصرف نداشته اند و دلیلی نیز مبنی بر ادعای خود ارایه نکرده اند و با عنایت به اینکه در دعوی تصرف عدوانی یکی از شرایط تحقق ادعا سبق تصرفات خواهان می باشد که در مانحن فیه اینگونه نمی باشد و همچنین با عنایت به اینکه خواهان ها مدعی مالکیت مشاعی می باشند و در قسمتی که موضوع خواسته این پرونده است نیز تصرفاتی ندارند و فی الواقع ادعای خواهان ها چهارچوب هیچ کدام از دعاوی تصرف عدوانی و ممانعت از حق و مزاحمت نمی گنجد لذا این دادگاه دعوی خواهان ها را غیر ثابت تشخیص و مستندا به مواد 158 و 159 و 160 قانون آیین دادرسی مدنی و ماده 1257 قانون مدنی حکم به رد دعوی خواهان ها می نماید. رای صادره حضوری محسوب و ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه های تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 107 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ کرمی

در خصوص تجدیدنظرخواهی م. با وکالت آقای ح.ر. و آقایان و خانم ها الف.ت. ه.ت. پ.ب. ف.ش. م.ط. به طرفیت آقای م.الف. شرکت ز. نسبت به دادنامه 553 ـ 22/7/91 صادره از شعبه 107 دادگاه عمومی حقوقی تهران که براساس آن حکم به رد دعوی رفع تصرف عدوانی و رفع مزاحمت و ممانعت ازحق به شرح آن صادرشده است. دادگاه با ملاحظه محتویات پرونده و اینکه هریک از دعاوی مطروحه فوق دارای آثار متفاوت می باشند و حسب ماده قانون آیین دادرسی مدنی دارای تعاریف مختلف می باشند لازم بوده است به طور منجز یکی از آنها طرح گردد؛ چراکه صدور حکم برهرسه مورد مذکور همزمان موجب خواهدشد که جهت دعوی مشخص نشود. بنابراین اساسا دعوی مذکور به کیفیت مرقوم قابلیت استماع را نداشته مستندا به ماده 2 قانون آیین دادرسی مدنی با نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته قرار رد دعوی خواهان بدوی صادر و اعلام می گردد. رای صادره قطعی است.
رییس شعبه 52 دادگاه تجدیدنظر تهران ـ مستشار دادگاه
قربان وند ـ فهیمی