در مشاعات آپارتمان ها چنانچه یکی از ساکنین مانع استفاده دیگری شود شخص ذینفع می تواند دعوای رفع مزاحمت طرح نماید و طرح دعوای رفع تصرف عدوانی قابلیت استماع ندارد.

در مورد دادخواست آقایان ح. و م. شهرت هر دو ص. به طرفیت آقای ف.ن. به خواسته تقاضای رسیدگی به تصرف غیر قانونی در پارکینگ و حیاط ملک و هزینه های دادرسی و کارشناسی. بدین توضیح که خواهان ها مدعی هستند خوانده در مشاعات و پارکینگ تصرف می نماید و راه حیاط که از پارکینگ بوده را مسدود نموده و ورود به پارکینگ و حیاط غیر ممکن شده است؛ لذا در صورت عدم وجود مدارک قانونی که به وی حق تصرف بدهد خواستار رفع تصرف وی شده اند. خوانده با حضور در جلسه دادرسی مدعی است که تنها وی حق استفاده از مشاعات را طبق اجاره نامه اوقافی دارد. دادگاه با توجه به مراتب فوق دعوی مطروحه را به کیفیت فعلی صحیح و قابل استماع نمی داند. زیرا خوانده نیز به عنوان یکی از مالکین حق استفاده از مشاعات دارد و در مانحن فیه بر فرض وجود حقی برای خواهان ها بایستی دعوی رفع ممانعت از حق طرح شود؛ زیرا در رفع تصرف ید خوانده بایستی منتزع شود و درحالی که وی نیز مستحق استفاده است. بنابراین دادگاه با استناد به ماده2 قانون آیین دادرسی مدنی قرار رد دعوا صادر می نماید. رای صادره حضوری ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه تجدیدنظر استان تهران می باشد.
دادرس شعبه 15 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ جعفری افتخار

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای م.ص. به طرفیت آقای ف.ن. نسبت به دادنامه شماره 500585 مورخ 21/6/91 صادره از شعبه 15 دادگاه عمومی حقوقی تهران که به موجب آن قرار رد دعوای تجدیدنظرخواه به خواسته رفع تصرف از مشاعات به شرح موصوف در دادنامه مزبور صادر گردیده است. دادگاه با بررسی محتویات پرونده و استدلال در دادنامه مزبور نظر به اینکه دلایل ابرازی تجدیدنظرخواه به نحوی نیست که به اساس و ارکان آن خدشه وارد نماید و تجدیدنظرخواهی منطبق با هیچ یک از شقوق مندرج در ماده 348 قانون آیین دادرسی مدنی نمی باشد با رد تجدیدنظرخواهی و مستند به قسمت اخیر ماده 358 همان قانون رای به تایید دادنامه تجدیدنظرخواسته صادر و اعلام می نماید. این رای قطعی است.
مستشاران شعبه 46 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
میریحیی پور ـ شعبانلو