دعوای جلب ثالث باید به طرفیت کلیه اصحاب دعوای اصلی طرح شود در غیر این صورت دادگاه قرار رد دادخواست جلب ثالث را صادر می نماید.

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای س.و. به طرفیت 1 ـ آقای س.م.2 ـ خانم م.ر.3 ـ غ.د. نسبت به دادنامه شماره 890928 مورخ 14/10/89 صادره از شعبه 111 دادگاه عمومی حقوقی تهران که به موجب آن حکم بر محکومیت تجدیدنظرخواه به پرداخت مبلغ یک صد میلیون ریال بابت ودیعه اجاره و خسارت تاخیر تادیه و خسارات دادرسی در حق تجدیدنظرخوانده ردیف اول صادر و دعوی جلب ثالث تجدیدنظرخواندگان ردیف های دوم و سوم منجر به صدور قرار رد گردیده است. اکنون با بررسی محتویات پرونده و مداقه در اوراق آن اولا: با توجه به این که دعوی مطالبه مبلغ ودیعه که از سوی آقای م.م. مطرح شده مستند به قرارداد اجاره مورخ 8/12/86 بوده که فی مابین وی و آقای س.و. منعقد شده و به موجب تبصره ذیل ماده 5 آن مقرر شده که مستاجر حق رجوع به مبلغ ودیعه را تا تخلیه مورد اجاره و تسویه های متعلقه نخواهد داشت که در مانحن فیه مستاجر دلیلی بر تخلیه مورد اجاره و ارایه تسویه حساب های مربوطه ابراز نداشته است و مطابق آنچه که در مواد10و 219 قانون مدنی مقرر شده قراردادهای خصوصی فی مابین طرفین نافذ و لازم الاجراء است. بنابراین مطالبه وجه ودیعه منوط به انجام تعهد مستاجر است که با وصف عدم وجود دلیل بر تخلیه مورد اجاره و ارایه تسویه حساب های مربوط به آن صدور حکم بر استرداد مبلغ ودیعه فاقد محمل قانونی است. لذا دادگاه رای تجدیدنظرخواسته را مخدوش و به تجویز ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی ضمن نقض آن به استناد ماده 2 همان قانون قرار رد دعوی مذکور صادر و اعلام می گردد. ثانیا: اعتراض نسبت به قرار رد دعوی جلب ثالث وارد نمی باشد. زیرا دعوی جلب ثالث مطابق مقررات قانونی طرح نگردیده و رای تجدیدنظرخواسته در این قسمت صحیح و به استناد ماده 353 قانون آیین دادرسی مدنی تایید می گردد. رای صادره قطعی است.
رییس شعبه 49 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
محمدی ـ غنچه