در فرضی که مرجع تجدیدنظر رای بدوی را تایید نماید مرجع صادرکننده ی رای بدوی مرجع صادرکننده ی حکم قطعی تلقی خواهد شد.

شعبه 13 دیوان طی دادنامه 91/418/13 ـ 20/06/91 با پذیرش تقاضای آقای الف.س. با وکالت آقای ق.س. پرونده را به شعبه هم عرض شعبه صادرکننده دادنامه ارجاع کرده است تا با رعایت حدود صلاحیت خود قرار مقتضی صادر نماید و منظور این بوده است که پرونده به شعبه هم عرض دادگاه صادر کننده حکم قطعی ارجاع می گردد؛ و علی الاصول با توجه به عدم صلاحیت دادگاه انقلاب شعبه هم عرض باید قرار عدم صلاحیت به شایستگی دادگاه عمومی صادر نماید. رای هیات عمومی دیوان طی جلسه 21/09/91 نیز دادگاه عمومی را صالح به رسیدگی به اتهام موضوع پرونده شناخته است. اینک شعبه 102 دادگاه عمومی پس از وصول پرونده با قرار عدم صلاحیت دادگاه انقلاب از این شعبه تقاضای ارشاد کرده است. اینک پس از تبادل نظر و مشورت ختم رسیدگی را اعلام به شرح برگ آتی مبادرت به صدور رای می نماید.هیات شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرایت گزارش آقای یساقی عضو ممیز و اوراق پرونده و نظریه کتبی آقای قاسمی دادیار دادسرای دیوان عالی کشور اجمالا مبنی بر «ارشاد قضایی و کسب تکلیف نسبت به دادنامه فوق الذکر»; مشاوره نموده چنین رای می دهد:

در مورد کسب تکلیف و تقاضای ارشاد شعبه 102 دادگاه عمومی جزایی نسبت به دادنامه /91/418/13 ـ 20/06/91 صادره از شعبه 13 دیوان عالی کشور توضیحا بیان می دارد مطابق ماده 274 ق.آ.د.ک پس از پذیرش اعاده دادرسی رسیدگی مجدد را دیوان عالی کشور به دادگاه هم عرض دادگاه صادرکننده حکم قطعی ارجاع می نماید؛ که در مانحن فیه چنین کرده است. دادگاه صادرکننده حکم قطعی در این پرونده دادگاه انقلاب بوده است که پس از رای شعبه دیوان پرونده به شعبه هم عرض آن دادگاه انقلاب ارجاع شده است. (ص 42) دادگاه انقلاب طبق موازین قرار عدم صلاحیت به شایستگی دادگاه عمومی صادر کرده است (ص 43). بنا به آنچه یاد شد روند به طور قانونی طی شده و اینک شعبه 102 دادگاه عمومی باید وارد ماهیت شده و رسیدگی نماید. لازم به ذکر است که ارسال مستقیم پرونده و ارجاع آن از دیوان به شعبه عمومی وجاهت قانونی نداشت؛ بنابراین به شعبه هم عرض دادگاه انقلاب که یک شعبه دیگر دادگاه انقلاب است ارجاع شده تا قرار عدم صلاحیت صادر کند که چنین کرده است.
رییس شعبه 13 دیوان عالی کشور ـ عضو معاون
باغانی ـ یساقی