در جراحات قصاص با قسامه ثابت نمی شود و حکم به تعزیر در این موارد بلاوجه است.

حسب محتویات پرونده شعبه 103 دادگاه عمومی جزایی الف به موجب دادنامه شماره 0001473-26/10/89 در خصوص اتهام آقای ب.ش. فرزند ع. دایر بر ایراد ضرب و جرح عمدی موضوع شکایت آقای ع.م. از احراز مجرمیتش به شرح مرقوم در دادنامه وی را به پرداخت دیات مقرر در دادنامه در حق شاکی و از حیث جنبه عمومی بزه مستندا به ماده 614 قانون مجازات اسلامی با رعایت بند 5 ماده 22 قانون مذکور به یک سال حبس تعزیری محکوم نموده است. تجدیدنظرخواهی نام برده از رای صادره جهت رسیدگی به شعبه 14 دادگاه تجدیدنظر استان الف ارجاع که دادگاه مرجوع الیه طی دادنامه شماره 0001046-8/7/91 با رد درخواست تجدیدنظرخواه دادنامه تجدیدنظر خواسته را عینا مورد تایید قرار داده است. محکوم علیه با تقدیم درخواستی به دیوان عالی کشور که در وقت مشاوره قرایت خواهد شد و خلاصه آن بیان گر این است که وی در زمان مورد ادعای شاکی در آن محل درگیری نبوده و تعیین مجازات حبس را با توجه به ثبوت اتهام از طریق قسامه فاقد وجاهت قانونی دانسته خواستار تجویز اعاده دادرسی شده که پرونده جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع و به شرح آتی مبادرت به صدور رای می گردد. هیات شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرایت گزارش آقای احمدی عضو ممیز و اوراق پرونده و نظریه کتبی آقای دکتر احتشامی دادیار دیوان عالی کشور اجمالا مبنی بر «قبول درخواست اعاده دادرسی»; مشاوره نموده و اکثریت چنین رای می دهد.

با توجه به محتویات پرونده و ملاحظه مفاد درخواست تجویز اعاده دادرسی آقای ب.ش. نظر به اینکه مطابق ماده 254 (اصلاحی 23/10/80) قانون مجازات اسلامی در جراحات قصاص با قسامه ثابت نمی شود و فقط موجب پرداخت دیه می گردد که در مانحن فیه که بزه منتسبه به نام برده با قسامه ثابت شده است تعیین مجازات حبس برای محکوم علیه مطابق ماده 614 قانون مجازات اسلامی فاقد وجاهت قانونی می باشد. در نتیجه با درخواست نام برده مستندا به بند 6 ماده 272 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری موافقت و در اجرای مادتین 274 و 275 قانون مذکور پرونده جهت رسیدگی مجدد به دادگاه هم عرض ارجاع و تا رسیدگی به موضوع و صدور حکم اجرای حکم اولیه متوقف می گردد.
رییس شعبه 9 دیوان عالی کشور ـ عضو معاون
داودی ـ احمدی