در صورت اختلاف در طبیعت و نوع نکاح اصل بر نکاح دائم است.

ف.ب. در تاریخ 28/9/90 دادخواستی به طرفیت آقای ق.ک. تسلیم دادگاه نموده توضیح داده که به صورت عادی در تاریخ 20/1/59 به عقد دایم خوانده درآمده ام دارای سه فرزند از وی می باشم لذا با توجه به سند عادی مذکور و شناسنامه فرزندانم که نامبرده به عنوان پدر ذکر شده است تقاضای اثبات زوجیت را دارم آقای ع.د. به عنوان وکیل خوانده به دادگاه معرفی شده است و با تقدیم لایحه ادعای مشارالیها را تکذیب نموده است. در تاریخ 15/12/1390 دادگاه رسیدگی کننده با حضور خواهان تشکیل جلسه داده است در این جلسه خواهان دعوی خود را مجددا تکرار نموده است دادگاه قرار استماع شهادت شهود صادر نموده و در تاریخ 27/12/90 وقت رسیدگی تعیین نموده است در این جلسه خواهان دعوی را تکرار نموده و از شهود تحقیق شده است که مضبوط در پرونده است وکیل خوانده مجددا ادعای مذکور را تکذیب نموده است و اظهار داشته: اظهارات شهود این موضوع را در ذهن متبادر می نماید که نوع ازدواج آن ها موقت بوده است و تقاضا کرده که از عاقد که در قید حیات است تحقیق شود که در تاریخ 4/2/91 از عاقد م.ح. تحقیق شده و نام برده اظهار داشته که هیچ عقدی چه دایم یا موقت منعقد ننموده است و سرانجام رای شماره 99/91 - 23/2/91 صادر شده این رای که از شعبه اول دادگاه عمومی صادر شده است با توجه به اظهارات شهود و شناسنامه فرزندان نام بردگان که خوانده به عنوان پدر آن ها ذکر شده است و اینکه اصل بر زوجیت دایم می باشد دعوی را صحیح دانسته و حکم به اثبات زوجیت نام بردگان از نوع دایم را صادر نموده است آقای ع.د. به وکالت از آقای ق.ک. نسبت به این رای تجدیدنظرخواهی نموده است در لایحه منضم به دادخواست ادعا نموده که عقد فی مابین نام بردگان موقت بوده است و ادعا نموده که در این خصوص دارای شهود است که پس از اقدامات معموله دادنامه مورد فرجامی صادر شده است و در این رای دادنامه بدوی تایید شده است محکوم علیه نسبت به این رای توسط وکیل خود فرجام خواهی نموده است و با تکرار مطالب گذشته و به شرح مذکور در آن و به ادعای اینکه ازدواج فی مابین نامبردگان موقت بوده تقاضای اقدام قانونی را نموده است خانم ف.ب. با تقدیم لایحه جوابیه اظهار داشته حرف های فرجام خواه تکراری است و تقاضای اقدام قانونی را نموده است. پرونده جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع شده است.

اجمال دعوی خانم ف.ب.«فرجام خوانده »; به طرفیت آقای ق.ک. اثبات زوجیت است که ادعا نموده با سند عادی در 20/1/1359 به عقد دایم وی درآمده است و دارای دو فرزند مشترک می باشند و در شناسنامه فرزندان آن ها نام پدر خوانده و نام مادر مشارالیها «خواهان»; می باشد که دادنامه شماره 99/91 - 23/2/1391 از شعبه اول دادگاه عمومی صادر شده است و در آن حکم به اثبات زوجیت صادر شده است و این رای برابر دادنامه مورد فرجام با شماره مذکور تایید شده است نسبت به این رای فرجام خواهی شده است هیات شعبه: نظر به موارد ذیل دادنامه مورد فرجامی فاقد اشکال قانونی است 1- سند عادی 20/1/1359 که فتوکپی مصدق آن در پرونده موجود است و با توجه به اظهارات طرفین اصالت آن محرز است که این سند دال بر زوجیت نام بردگان است. 2- خوانده و وکیل وی ازدواج فی مابین را تایید نموده اند النهایه ادعا شده که نوع ازدواج موقت بوده است با توجه به اینکه در صورت اختلاف در طبیعت نکاح اصل برنکاح دایم است و فرجام خواه و وکیل وی دلیل اینکه خلاف این اصل را ثابت کند ارایه نداده اند. 3- مجموعه اظهارات شهود زوجیت مزبور را تایید نموده است. 4- مشارالیها دارای سه فرزند مشترک به نام های ر. و ف. و ح. دارند که با توجه به فتوکپی مصدق شناسنامه های نام بردگان والدین آن ها اصحاب دعوی می باشند بنابراین فرجام خواه دلیلی که موجب نقض رای شود ارایه نداده و دادنامه برابر قانون است مستندا به ماده 370 قانون آیین دادرسی مدنی با رد دعوی فرجامی رای فرجام خواسته را ابرام می نماید و پرونده به دادگاه محترم صادرکننده رای قطعی اعاده می شود.
رییس شعبه 8 دیوان عالی کشور- مستشار - عضو معاون
عباسیان - اللهیاری-کریم پور نطنزی