اگر زوج قبل از عقد جهت وصلت با زوجه هدایایی به وی بدهد هبه معوض محسوب می شود و بعد از طلاق قابل استرداد نیست.

در خصوص دعوی خانم ف.ک. و م.ک. به وکالت از طرف آقای م.ر. به طرفیت خانم س.ر با وکالت آقای ع.م. به خواسته رسیدگی و صدور حکم مبنی بر استرداد طلا و جواهرات به شرح فاکتورهای پیوست و استرداد سرویس غذاخوری و ست حوله و خسارت دادرسی وکلای خواهان اظهار داشتند که موکل و خوانده به مدت کوتاهی همسر شرعی و قانونی یکدیگر بوده اند و در این مدت کوتاه هزینه های زیادی نموده و خوانده با استفاده از ترفندی خاص خویشتن را مطلقه نموده و نظر به اینکه موکل به قصد وصلت منظور این هزینه ها را انجام داده است لهذا به استناد فاکتورهای پیوست تقاضای رسیدگی و صدور حکم شایسته را داریم وکیل خوانده اظهار داشت صرف نظر از خلاف واقع و بلا دلیل بودن ادعای خواهان نظر به اینکه خواهان مشخص نکرده که دعوی خود را بر مبنای استرداد هدایای دوران نامزدی مستقر کرده یا بر مبنای رجوع از هبه در فرض نخست خواهان همسر دایمی و رسمی موکله بوده نه نامزد وی بدین ترتیب بحث استرداد هدایای دوران نامزدی منطقا منتفی می شود و در فرض دوم و با مبنا قراردادن رجوع از هبه نظر به اینکه باز در قسمت توضیحات دادخواست آورده " به قصد وصلت منظور این هزینه را نموده و متاسفانه این وصلت سرانجام نگرفته " می توان گفت که هبه موضوع فرض مطابق ماده 800 قانون مدنی در مقابل انجام عمل مشروع ازدواج بوده و لذا معوض است لهذا طبق ماده 803 قانون مدنی درصورتی که هبه معوض باشد و عوض هم داده باشد امکان رجوع ندارد که بار اثبات این ادعا و اقامه دلیل به عهده خواهان است تقاضای رد دعوی خواهان را دارم. از توجه به جامع اوراق و محتویات پرونده و ملاحظه اظهارات وکلای طرفین نظر به اینکه حسب فاکتورهای پیوست دادخواست طلا و جواهرات و سرویس غذاخوری و ست حوله توسط خواهان خریداری گردیده و این هدایا به منظور وصلت در اختیار خوانده قرار داده شده است و با توجه به اینکه طبق ماده 1037 قانون مدنی هریک از نامزدها می تواند در صورت به هم خوردن وصلت منظور هدایایی را که به طرف دیگر یا ابوین او برای وصلت منظور داده است مطالبه کند که در مانحن فیه بنا به اظهارات طرفین وصلت منظور به هم خورده و خواهان و خوانده از هم جدا شده اند و با توجه به اینکه وکیل خوانده دفاع موثری به عمل نیاورده است لهذا دعوی مطروحه وارد و ثابت تشخیص و به استناد مواد 198 و 519 قانون آیین دادرسی مدنی و ماده 1037 قانون مدنی حکم به محکومیت خوانده به استرداد طلا و جواهرات و سرویس غذاخوری و ست حوله به شرح فاکتورهای پیوست دادخواست و پرداخت مبلغ 000/800/1 ریال هزینه دادرسی و حق الوکاله وکیل بر اساس تعرفه قانونی در حق خواهان صادر و اعلام می گردد رای صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 148 دادگاه عمومی حقوقی تهران - رضایی فر

تجدیدنظرخواهی آقای ع.م. به وکالت از خانم س.ر. به طرفیت آقای م.ر. نسبت به دادنامه شماره 822-12/11/90 شعبه 148 دادگاه عمومی حقوقی تهران که به موجب آن به استرداد طلا و جواهرات و سرویس غذاخوری [و] ست حوله به شرح فاکتورهای استنادی درحق تجدیدنظرخوانده محکومیت حاصل نموده وارد است استناد و استدلال دادگاه نخستین به ماده 1037 قانون مدنی و قابل استرداد بودن هدایای طرفین در دوران نامزدی به جهت عدم حصول وصلت منصرف از موضوع دعوی است زیرا به موجب سند نکاحیه شماره 5047-دفتر رسمی ازدواج 333 حوزه ثبت تهران طرفین زن و شوهر شرعی و قانونی بوده و پس از مدتی زندگی مشترک به دلالت دادنامه های 961-13/7/90 شعبه 263 دادگاه حقوقی تهران و 1642-1/9/90 شعبه 24 دادگاه تجدیدنظر استان تهران زوجیت به طلاق انجامیده است بنابراین بر فرض صحت ادعا و اعطاکردن اقدام مذکور به تجدیدنظرخواه به جهت معوض فرض شدن هبه و هدایای دوران زندگی مشترک قابلیت استرداد ندارد و دادگاه به استناد ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی و بند 2 ماده 803 قانون مدنی ضمن نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته حکم به بی حقی تجدیدنظرخوانده صادر و اعلام می دارد این رای قطعی است
رییس شعبه 6 دادگاه تجدیدنظر استان تهران - مستشاردادگاه
فارسیجانی - قیصری