فرجام دادرسی نسبت به دعوی خواهان ها ( الف. ش. پ. الف.) و آقای (ب. ب. م. ی. الف.) علیه خواندگان آقای (الف. س. ر. ی) و سایرین با وکالت خانم (م. ر.) در این مرحله که در ضمن دادنامه شماره 204 مورخ 17/3/1391 شعبه محترم 191 محاکم عمومی حقوقی تهران منتهی به صدور قرار رد دعوی در قبال خواسته تخلیه به لحاظ انتقال به غیر شده و اینک وکلای محترم آنان آقای (م. ک. ب.) و ( س. ز.) نسبت بدان تجدیدنظر خواهی نموده اند به نظر اقتضای تایید را ندارد چه هرچند بهتر است که دادخواست مربوطه به طرفیت مستاجر و منتقل الیه داده شده تا هم از نظر پرداخت نصف
حق کسب و پیشه به مستاجر یا متصرف امکان بررسی بیشتر باشد و هم از نظر اجرای
حکم تخلیه لکن مدلول تبصره یک ماده 19 قانون روابط موجر و مستاجر مصوب سال 1356 حکایت از عدم ضرورت و منع قانونی طرح دعوی تخلیه به طرفیت مستاجر داشته و دیگر عمومات قانون مذکور هم از جمله بند 2 ماده 14 قانون مارالذکر که ا
طلاق در مستاجر یا متصرف دارد موید آن می باشد بنابراین ایجاد تکلیف مضاعف برای موجر از حیث لزوم احصاء شخص ثالث و منتقل الیه همسو با عدالت و انصاف قضایی نبوده و لاجرم دادگاه مبانی و استدلال محکمه محترم نخستین را که بر این مطلب استوار یافته قابل خدشه دانسته و مآلا به استناد ماده 353 از قانون آیین دادرسی ]مدنی[ دادنامه تجدیدنظر خواسته را نقض و به منظور رسیدگی در ماهیت دعوی به مرجع محترم بدوی اعاده می-نماید. این رای قطعی است.
رییس شعبه 61 دادگاه تجدیدنظر استان تهران - مستشار دادگاه
ربیع- صداقتی