رای قضایی شماره 9309970223901240

رای قضایی شماره 9309970223901240

مجموعه کامل آرای قوه قضاییه

رای قضایی شماره 9309970223901240


شماره دادنامه قطعی:
9309970223901240

تاریخ دادنامه قطعی:
1393/10/01

گروه رای:
کیفری

نوع مرجع:
دادگاه تجدیدنظر استان

عنوان رای:
شرط تحقق بزه دایر کردن خانه فساد و فحشاء

پیام رای:
شرط تحقق بزه دایر کردن خانه فساد و فحشاء که بزه به عادت محسوب می شود رفت وآمد مشکوک مداوم و پنهانی افراد و کسانی که اشتهار به فساد دارند به محل معین است.

رای دادگاه بدوی
در خصوص اتهام آقای م. 31 ساله آزاد به لحاظ صدور قرار قبولی وثیقه با وکالت آقایان س. و م.چ. دایر به نگهداری مشروبات الکلی به ارزش 2/750/000 ریال بر اساس نظر مورخ 1391/10/18 اداره گمرک (صفحه 204) و نگهداری یک دستگاه رسیور (تجهیزات دریافت از ماهواره) و ایراد ضرب وجرح عمدی نسبت به آقای س. و توهین نسبت به ماموران در حین انجام وظیفه با توجه به محتویات پرونده گزارش مورخ 1391/02/28 مرجع انتظامی تحقیقات انجام شده از سوی دادسرای ناحیه 21 تهران دفاعیات بلاوجه متهم در مورد موضوع نگهداری مشروبات الکلی اظهارات سایر متهمان پرونده که وجود مشروبات الکلی در منزل مشارالیه و شکسته شدن شیشه های مشروب توسط نامبرده را تایید می نماید. خلاصتا ماموران در گزارش مورخ 1391/02/28 در صفحه 7 پرونده بیان داشته اند که آقای م. در زمان دستگیری سایر متهمان و درگیری پیش آمده بین ایشان و همسایگان که به کمک آنان آمده بودند از فرصت استفاده نموده و اقدام به پرتاب نمودن مشروبات مکشوفه به پایین ساختمان نمودند. متهم آقای م. شدیدا منکر وجود هرگونه مشروب در منزل خود گردیده و بیان داشته است که ماموران برای سنگین کردن پرونده وی برخلاف حقیقت صورت جلسه نموده اند و مشروب باید وجود خارجی داشته باشد (صفحه 225) لیکن متهمان دیگر به شرح منعکس در برگ تحقیقات و مواجهه حضوری (صفحات 141 -142-143-144-145-146 و 152) وجود مشروب در منزل نامبرده و شکسته شدن شیشه مشروبات از طریق به بیرون پرتاب نمودن آن ها از منزل توسط متهم را تایید نموده اند اقرار متهم در مورد نگهداری تجهیزات دریافت از ماهواره ارسال تجهیزات مذکور به سازمان صداوسیما (صفحه 57) شکایت آقایان م.پ. – س.غ. – س.م. – ن. همگی با وکالت آقای م.ش. شکایت آقای ح. از ماموران نیروی انتظامی نحوه اظهارات احد از ماموران پرونده به شرح منعکس در صفحه 60 در مواجهه حضوری مورخ 1391/02/31 بیان داشته است که آقای م. با دستبندی که داشت به فرق سر گروهبان غ. زده و باعث جراحت سر وی شده است ملاحظه اظهارات بعضی از متهمان که موید اظهارات مامور است (صفحات 145- 146-152-32-141) و سایر قراین ارتکاب بزه های معنونه از سوی وی محرز تشخیص و به استناد مواد 702 اصلاحی و 609 قانون مجازات اسلامی 1375 و مواد 709 و 488 همان قانون مصوب 1392 و ماده 9 قانون ممنوعیت به کارگیری تجهیزات دریافت از ماهواره حکم محکومیت وی به 1) تحمل شش ماه حبس با احتساب ایام بازداشت قبلی + بیست ضربه شلاق + پرداخت جزای نقدی معادل پنج برابر ارزش عرفی تجاری مشروبات کشف شده (در مورد اتهام نگهداری مشروب)؛ 2) تحمل بیست ضربه شلاق به اتهام توهین به ماموران؛ 3) پرداخت دو میلیون ریال جزای نقدی بابت نگهداری رسیور در حق دولت 4) پرداخت دوصدم دیه کامل بابت جرح دامیه جلوی سر مامور (آقای غ.) بر اساس گواهی پزشکی قانونی مورخ 1391/02/29 (صفحه 16) در حق مشارالیه صادر و اعلام می نماید. و اما در خصوص دیگر اتهام متهم دایر به ایراد ضرب وجرح نسبت به آقایان س. و م.پ. و نیز جرح حارصه وارده بر ساعد چپ آقای س. با توجه به نحوه گزارش و اظهارات ماموران و متهمان پرونده و نیز مطلعان نظر به این که بجز مشارالیه (آقای م.) همسایگان ایشان نیز در درگیری شرکت نموده و مبادرت به ایراد صدمه به ماموران مذکور گردیده اند و ماموران صرفا از نامبرده شکایت نموده اند و آنچه در خصوص اتهام وی محرز و مسلم بوده صرفا صدمه وارده دامیه جلوی سر نسبت به آقای س. است لذا به لحاظ عدم کفایت ادله اثباتی مستند به ماده 177 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری و رعایت اصل 37 قانون اساسی حکم برایت وی صادر و اعلام می گردد. و در خصوص اتهام دیگر وی دایر به تشکیل مرکز فساد با توجه به انکار شدید متهم – اظهارات سایر متهمان– دفاعیات وکلای مدافع متهم نظر به این که لازمه دایر کردن خانه فساد و فحشاء حداقل رفت وآمد مشکوک و مداوم و پنهانی به محل و نیز مراجعه افرادی که اشتهار به فساد و فحشاء دارند است و یک بزه به عادت است و این امر در پرونده احراز نمی گردد که در گزارش مورخ 25/02/1391 (صفحه 5) که در مقام گزارش به شعبه بازپرسی بیان داشته اند: ((... در زمان مقرر دستورات قضایی با عنایت به پیگیری های مکرر مبنی بر دستگیری مردان و زنان اجنبی متاسفانه تاکنون موردی از این قبیل مشاهده نگردیده.. .)) موید این برداشت است و به لحاظ عدم کفایت دلیل و هم چنین در مورد اتهام دیگر وی دایر به نگهداری آلت قمار (پاسور) با توجه به این که صرف نگهداری پاسور تا زمانی که با آن قماربازی نشود و برد و باخت صورت نگیرد آلت قمار محسوب نمی شود لذا مستفاد از نظرات مشورتی شماره های 7/167-1369/03/19 و 7/2287-1384/04/04 اداره کل امور حقوقی قوه قضاییه به لحاظ فقد وصف جزایی لذا به استناد ماده 177 قانون اخیرالذکر به ترتیب رای برایت و منع تعقیب صادر و اعلام می گردد. و اما در مورد اتهام آقایان و خانم ها 1) الف. 2) م. آزاد به لحاظ مذکور دایر به ارتکاب فعل حرام از طریق حضور در محل فساد و فحشاء و تمرد و ایراد ضرب وجرح عمدی نسبت به ماموران و توهین به آن ها 3) ن. 4) م.ن. آزاد به لحاظ مذکور و با وکالت آقای م.چ. دایر به ارتکاب فعل حرام از طریق حضور در خانه مذکور و 5) آقای ر.پ آزاد به لحاظ صدور قرار قبولی کفالت و با وکالت آقایان الف.پ. و ع. دایر به ارتکاب فعل حرام از طریق حضور در محل مذکور و ایراد ضرب وجرح نسبت به ماموران و هم چنین اتهام دیگر آقای م. دایر به تمرد نسبت به ماموران با توجه به مراتب اولا: در مورد موضوع ارتکاب فعل حرام با فرض عدم احراز وقوع بزه در مورد آقای م. و به تبع آن ارتکاب بزه محرز نیست و ثانیا: با مداقه در گزارش و نحوه اظهارات ماموران و انکار شدید متهمان و ملاحظه دفاعیات وکلای مدافع متهمان دلیل کافی بر ارتکاب بزه های ایراد ضرب و توهین و تمرد وجود ندارد لذا به استناد ماده 177 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری و رعایت اصل 37 قانون اساسی حکم برایت مشارالیهم صادر و اعلام می گردد. این رای حضوری محسوب و ظرف بیست روز از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران است. در ضمن رای صادره در مورد پرداخت دیه (دو صدم دیه کامل) به لحاظ این که کمتر از خمس دیه کامل است قطعی است.
رییس شعبه 1084 دادگاه عمومی جزایی تهران- توحیدلو

رای دادگاه تجدیدنظر استان
تجدیدنظرخواهی آقای م.چ. به وکالت از م. از دادنامه شماره 811 مورخ 1393/08/14 صادره از شعبه 1084 دادگاه عمومی جزایی تهران که تجدیدنظرخواه از حیث اتهامات متعدد نگهداری مشروبات الکلی نگهداری یک دستگاه تجهیزات دریافت از ماهواره توهین به مامورین دولت در حین انجام وظیفه و ایراد ضرب وجرح عمدی به مامور به تحمل 6 ماه حبس تعزیری 20 ضربه شلاق تعزیری و پرداخت پنج برابر ارزش عرفی تجاری به عنوان جزای نقدی و پرداخت دو میلیون ریال جزای نقدی بابت ماهواره پرداخت دیه در حق مامور مجروح و تحمل 20 ضربه شلاق تعزیری بابت توهین به مامور محکوم شده اند و از رای دادگاه وکیل تجدیدنظرخواه طی لایحه ای که به شماره 174 مورخ 1393/09/11 ثبت دفتر دادگاه عمومی جزایی گردیده اعتراض داشته و تقاضای تجدیدنظرخواهی نموده که به دادگاه تجدیدنظر استان و این شعبه ارسال و ارجاع گردیده است و با وصول سابقه و ملاحظه آن و بررسی اوراق قضایی (1 و 2 و 3 و 4 و 5) و صورت جلسه تنظیمی مورخه 1391/02/28 در سه برگ که پیگیری و تعقیب محل موردنظر از تاریخ 1391/07/01 الی 1392/02/22 تحت مراقبت بوده که در متن گزارش به کشف مشروبات الکلی اشاره دارد و از جهت دیگر بیان می دارد مشروب الکلی توسط تجدیدنظرخواه و م. معدوم شده یعنی از داخل واحد آپارتمان و از پنجره به حیاط سرازیر و پرتاب گردیده است. و در گزارش به مشروب داخلی یا خارجی اشاره ندارد و معلوم نشد مشروب داخلی یا خارجی و به چه نحو قیمت گذاری می شود. هرچند مامورین به محل سکونت تجدیدنظرخواه مراجعه می کنند و تحقیق غیر محسوس را بیان می دارند لیکن محور تحقیقات و پاسخ دهندگان را بیان نمی دارند و صرفا به گزارش اکتفا می نمایند. اما از باب اطمینان حاصل کردن و جمع آوری دلیل لازم و ضروری است که ادله شرعی و قانونی و لوازم بزه جمع آوری شود تا این که در مرحله دادرسی با مشکل حقوقی برخورد نکنند که با وضع موجود اثبات محکومیت تجدیدنظرخواه در باب مشروب الکلی و آن هم به صورت تردید با موازین قانونی و شرعی اشکال دارد که دادگاه اعتراض تجدیدنظرخواه را در این باب منطق با موازین قانونی دانسته و به استناد جز 4 از بند ب ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری به علت فقدان ادله قانونی و تردید در ارتکاب فعل ادعایی دادنامه معترض عنه در باب محکومیت مشروب الکلی نقض و به استناد اصل سی و هفتم قانون اساسی و ماده 177 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری حکم بر برایت نامبرده صادر و اعلام می گردد. و در خصوص اتهام ایراد ضرب عمدی به مامورین در حین انجام وظیفه و نگهداری تجهیزات دریافت از ماهواره و محکومیت شلاق بابت توهین به مامور ضمن رد اعتراض و به استناد بند الف از ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری و ماده 250 قانون آیین دادرسی مذکور و رعایت ماده 609 قانون مجازات اسلامی 1375 در امر انتخاب یکی از مجازات های تعزیری مندرج در قانون که دادگاه بدوی شلاق را انتخاب کرده لیکن دادگاه تجدیدنظر با همین قاعده تخییری در امر تعیین کیفر و با عدول از شلاق و تعیین جزای نقدی به مبلغ یک میلیون ریال در حق دولت محکوم و با اصلاح این قسمت مجازات عینا تایید و محکوم و استوار می نماید. رای صادره قطعی است.
شعبه 39 دادگاه تجدیدنظراستان تهران - رییس و مستشار
​علی اصغر شفیعی خورشیدی - احمد موسی پور

قاضی:
توحیدلو , شفیعی خورشیدی , احمد موسی پور

منبع
سامانه ملی آرای قضایی

مواد مرتبط با این رای

ماده 609 ـ جنایتی که موجب سست و فلج شدن هریک از لب ها گردد به گونه ای که با خنده و مانند آن از دندان ها کنار نرود موجب دو سوم دیه یک لب و از بین بردن هر یک از لب های سست و فلج شده موجب یک سوم دیه آن است.

مشاهده ماده 609 قانون مجازات اسلامی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM