در خصوص دعوی خواهان آقای م.ک. با وکالت آقای م.ذ. و خانم م.ر. به طرفیت خواندگان خانم س.ت. و خانم م.ت. با وکالت آقای الف.ک. و خانم پ.پ. به خواسته صدورحکم به الزام خواندگان به پرداخت
خسارت تاخیر تادیه از تاریخ 1389/12/23 لغایت 1392/4/15 با احتساب
خسارت تاخیر تادیه و هزینه دادرسی مختصر ادعای وکلای خواهان چنین است که به استناد اظهارنامه تقدیمی درتاریخ 1389/12/15 رسما به خواندگان مراتب
مطالبه وجه حاصل ازفروش آپارتمان متعلق به موکل که خواندگان با وکالت آن را به مالکیت خود درآورده بودند اعلام گردید؛ که با امتناع ایشان موکل جهت مطالبه و الزام خواندگان به پرداخت مجبور به طرح دعوی
مطالبه وجه در شعبه 111 دادگاه عمومی تهران شد که نهایتا به استناد دادنامه های تقدیمی خواندگان محکوم به پرداخت مبلغ چهار میلیارد ریال وجه حاصل از فروش آپارتمان به موکل گردیدند. ازآنجاکه از تاریخ انتقال قطعی ملک موکل مستحق دریافت وجه حاصل از فروش آن بوده است و با ارسال اظهارنامه تقدیمی رسما وجوه متعلق به خود را مطالبه کرده است و با عنایت به آنکه خواندگان با وجود تمکن مالی در پرداخت آن تا تاریخ 1392/4/15 از واریز و پرداخت آن امتناع کرده اند و متعاقب اعمال ممنوعیت خروج از کشور به علت بدهی مجبور به پرداخت وجه به حساب سپرده دادگستری و تودیع فیش آن به واحد اجرای احکام شعبه 111 دادگاه عمومی طی کلاسه 920048 گردیدند و با عنایت به ورود
خسارت به موکل از این تاخیر در پرداخت استدعای صدور حکم به الزام خواندگان به پرداخت
خسارت تاخیر تادیه موضوع ماده 522 ق.آ.د.م. نسبت به وجه آپارتمان مطالبه شده موضوع دادنامه های تقدیمی به انضمام مطلق خسارات وارده مورد تقاضاست. به اعتقاد دادگاه دعوی خواهان از تاریخ قطعیت دادنامه استنادی لغایت اجرای آن وارد و مقرون به دلیل می باشد زیرا خواندگان به موجب دادنامه شماره 9109970000300033 – 1391/1/30 صادره از شعبه 111 دادگاه عمومی حقوقی تهران به پرداخت مبلغ چهار میلیارد ریال بابت حساب ایام دوران وکالت در حق خواهان محکومیت حاصل نموده اند که دادنامه مزبور با اعتراض محکوم علیهما مواجه و از سوی شعبه 35 دادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا در مورخ 1391/7/29 تایید گردیده که با رد تجدیدنظرخواهی و تایید دادنامه خواهان استحقاق دریافت
خسارت تاخیر تادیه محکوم به را داشته و نامبردگان با قطعیت دادنامه مزبور مکلف به پرداخت دین خود در قبال خواهان بوده اند که علیرغم قطعیت دادنامه در تاریخ 1391/7/29 خواندگان تا مورخ 1392/4/15 نسبت به تادیه اصل مبلغ محکوم به در حق خواهان استنکاف نموده اند و با توجه به اینکه نامبردگان مکلف به پرداخت بدهی خود به خواهان بوده و علیرغم قطعیت دادنامه از پرداخت آن امتناع نموده اند و دلیلی دایر بر پرداخت وجه مورد دعوی از تاریخ 1391/7/29 تا مورخ 1392/4/15 و تحصیل برایت ذمه از سوی خواندگان ابراز نگردیده و خواهان استحقاق دریافت
خسارت تاخیر تادیه از تاریخ قطعیت دادنامه لغایت تاریخ وجه به حساب دادگستری را داشته لذا بنا به مدلولات مارالذکر دعوی خواهان را محمول بر صحت تشخیص و با احراز مدیونیت خواندگان مستندا به مواد 198 و 522
قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی نامبردگان را بالسویه به پرداخت
خسارت تاخیر تادیه اصل وجه محکوم به (000/000/000/4 ریال) بر مبنای نرخ تورم از تاریخ قطعیت مورخ 1391/7/29 لغایت 1392/4/15 که توسط واحد اجرای احکام بر اساس شاخص بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران محاسبه می گردد در حق خواهان محکوم می نماید. اما نسبت به مازاد خواسته نظر به اینکه وجه حساب دوران وکالت تا زمان قطعیت دادنامه دین مسلم محسوب نمی گردد و خواندگان تکلیفی در پرداخت آن تا زمان قطعیت دادنامه نداشته اند از این رو دادگاه دعوی خواهان را غیر ثابت تشخیص و حکم به بی حقی خواهان صادر و اعلام می نماید. رای صادره حضوری و ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 105 دادگاه عمومی حقوقی تهران – فرهادی