چنانچه رای هم قابل تجدیدنظر باشد و هم قابل فرجام خواهی و آخرین روز تجدیدنظر مصادف با روز تعطیل(جمعه) باشد در این صورت تقاضای فرجام در روز بعد از تعطیل (شنبه) به جهت این که موعد تجدیدنظر هنوز سپری نشده است حمل بر تجدیدنظرخواهی می شود.

در تاریخ 26/5/91 خانم م.ح. دادخواستی مبنی بر تقاضای صدور حکم طلاق به طرفیت آقای م.ر. تسلیم دادگستری چناران نموده که به شعبه اول دادگاه عمومی آن شهرستان ارجاع شده است. شعبه مذکور با رسیدگی به پرونده طی دادنامه شماره 2284-30/11/91 حکم به طلاق زوجه صادر و اعلام کرده است. حکم مذکور در تاریخ 20/12/91 به زوج ابلاغ شده است (ص 36) زوج در تاریخ 17/1/92 تقاضای رسیدگی در مرحله تجدیدنظر نموده است. شعبه بدوی تجدیدنظرخواهی را خارج از فرجه قانونی دانسته و طی دادنامه شماره 833-15/5/92 قرار رد دادخواست تجدیدنظر صادر کرده است. در تاریخ 6/6/92 برابر ماده 69 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی به برادر زوج به علت نبودن وی در محل ابلاغ گردیده و وی تعهد ابلاغ کرده است. و زوج در تاریخ 23/6/92 یعنی یک روز بعد از فرجه تجدیدنظرخواهی فرجام خواهی نموده است که پرونده به این شعبه ارجاع شده است.
هیات شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرایت گزارش آقای ج.الهی عضو ممیز و اوراق پرونده و دادنامه شماره 833-15/5/92 فرجام خواسته مشاوره نموده چنین رای می دهد:

با توجه به محتویات پرونده و نحوه ابلاغ دیده شد که زوج در تاریخ 23/6/92 فرجام خواهی نموده درحالی که هنوز فرجه تجدیدنظرخواهی برای او باقی بوده است چون 22/6/92 که آخرین روز مهلت تجدیدنظرخواهی بود روز جمعه بوده است. با توجه به فصل اول و باب ششم قانون آیین دادرسی در خصوص مواعد و ماده 444 قانون مذکور که بیان می دارد چنانچه روز آخر موعد مصادف به تعطیل باشد آن روز به حساب نمی آید. بنابراین روز 23/6/92 روز آخر تقاضای تجدیدنظرخواهی بوده است و این شعبه از دیوان عالی کشور در چنین صورت صالح به رسیدگی فرجامی نبوده بلکه دادگاه های تجدیدنظر صالح به رسیدگی می باشند. علی هذا مقرر است پرونده به مرجع معطی جهت اخذ تصمیم مقتضی اعاده شود.
مستشار شعبه 26 دیوان عالی کشور ـ عضو معاون
الهی ـ ربانی نژاد