تعیین مجازات توسط دادگاه خارج از مجازات های مندرج در قانون وجاهت قانونی ندارد و از جهات پذیرش اعاده دادرسی است.

1- آقای ع. با تقدیم لایحه ای به دیوان عالی کشور از رای محکومیت خود به شماره دادنامه مذکور در فوق درخواست اعاده دادرسی کرده که در دبیرخانه دیوان ثبت و به این شعبه ارجاع گردیده است. خلاصه جریان امر که منتهی به محکومیت نامبرده گردیده با توجه به درخواست تقدیمی و ضمایم آن به این شرح است: مستدعی اعاده دادرسی به اتهام تکثیر فیلم های مبتذل و مستهجن تحت تعقیب قرارگرفته و پس از صدور قرار مجرمیت و کیفرخواست درباره او در شعبه دادگاه انقلاب شهرستان.. . محاکمه شده و دادگاه به موجب دادنامه شماره 323-24/10/91 بنا به جهات و دلایل مشروح در دادنامه او بزهکار تشخیص داده و به استناد تبصره 4 بند الف و بند ب ماده 3 قانون نحوه مجازات اشخاصی که در امور سمعی و بصری فعالیت غیرمجاز می نمایند و رعایت ماده 46 قانون مجازات اسلامی علاوه بر ابطال مجوز فعالیت در امور سمعی و بصری و ضبط آلت جرم (کیس کامپیوتر) به نفع دولت و معدوم نمودن آلت مکشوفه (سی دی های مبتذل و مستهجن) به چهار ماه حبس محکوم و مرجع تجدیدنظر نیز پس از رسیدگی به تجدیدنظرخواهی متهم آن را تایید لکن اجرای مجازات حبس را به مدت دو سال معلق کرده است. محکوم علیه در لایحه تقدیمی با بیان مطالبی در دفاع از خود و اشاره به آبرو و اعتبار خویش اظهار داشته کیس کامپیوتری متعلق به مشتری بوده و او از محتوای آن آگاهی نداشته است. لایحه نامبرده زمان شور خوانده می شود (عضو ممیز ـ اسلامی).

درخواست اعاده دادرسی آقای ع. از رای محکومیت خود به شرح مذکور در بالا الف- در قسمت محکومیت نامبرده به حبس و ضبط آلت جرم و امحاء فیلم های کشف شده نظر به این که درخواست متکی و مستند به دلیلی که دال بر بی گناهی او باشد نیست بنابراین درخواست موجه نبوده و مردود اعلام می گردد. ب- در قسمت ابطال مجوز فعالیت در امور سمعی و بصری با توجه به این که این امر در قانون به عنوان مجازات بزه ارتکابی مقرر نگردیده بنابراین درخواست موجه و با بند 6 ماده 272 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری منطبق است ضمن پذیرش آن رسیدگی مجدد مستندا به ماده 274 همان قانون رسیدگی مجدد به شعبه دیگر دادگاه تجدیدنظر استان گیلان ارجاع می گردد.
رییس شعبه سی وچهارم دیوان عالی کشور ـ عضو معاون
اسلامی ـ قاسمی