رای قضایی شماره 9309970220500735

رای قضایی شماره 9309970220500735

مجموعه کامل آرای قوه قضاییه

رای قضایی شماره 9309970220500735


شماره دادنامه قطعی:
9309970220500735

تاریخ دادنامه قطعی:
1393/06/10

گروه رای:
کیفری

نوع مرجع:
دادگاه تجدیدنظر استان

عنوان رای:
مصداق مزاحمت تلفنی

پیام رای:
صرف صحبت کردن از طریق تلفن با اشخاص مصداق بزه مزاحمت تلفنی تلقی نمی شود.

رای دادگاه بدوی
در خصوص اتهام 1- ع.ق. فرزند ع. 35 ساله اهل و ساکن تهران 2- الف.ق. فرزند ع. 25 ساله اهل و ساکن تهران؛ متهم ردیف اول دایر بر تصرف عدوانی و متهم ردیف دوم دایر بر ورود به عنف و سرقت و مزاحمت تلفنی در خصوص اتهام متهم ردیف اول دایر بر تصرف عدوانی با توجه به شکایت شاکی و گزارش مرجع انتظامی و اظهارات مطلعین و شهود و این که متهم دلیل بر اجاره ملک یا پرداخت وجه به شاکی ارایه ننموده است فلذا دادگاه بزه انتسابی را به متهم محرز و مسلم دانسته و مستندا به ماده 690 قانون مجازات اسلامی متهم موصوف را به رفع تصرف و تحمل 4 ماه حبس تعزیری محکوم می نماید. و در خصوص اتهام متهم ردیف دوم دایر بر مزاحمت تلفنی با توجه به شکایت شاکی جوابیه استعلام از مخابرات و اقرار ضمنی متهم دادگاه بزه انتسابی به متهم را محرز و مسلم دانسته و مستندا به ماده 641 قانون مجازات اسلامی متهم را به تحمل 91 روز حبس تعزیری محکوم می نماید. اما در خصوص اتهامات متهم ردیف دوم دایر بر ورود به عنف و سرقت با توجه به این که حسب محتویات و اوراق پرونده و به لحاظ فقدان ادله اثباتی کافی در احراز وقوع جرایم فوق مستندا به اصل 37 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ماده 177 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری حکم به برایت متهم موصوف را صادر و اعلام می دارد. رای صادره حضوری و ظرف 20 روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی است.
دادرس شعبه 1161 دادگاه عمومی جزایی تهران ـ اکبری

رای دادگاه تجدیدنظر استان
در خصوص تجدیدنظرخواهی آقایان ع. و الف.ق. با وکالت آقای غ.ب. از یک طرف و آقای ک.ق. با وکالت آقای ق.ح. از طرف دیگر (که تجدیدنظرخواه ردیف دوم فقط نسبت به بخشی از دادنامه که حکایت از برایت تجدیدنظرخواهان ردیف اول دارد اعتراض دارند) نسبت به دادنامه شماره 325 مورخ 13/03/93 صادره از شعبه 1161 دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن تجدیدنظرخواهان ردیف اول به اتهام تصرف عدوانی و مزاحمت تلفنی به حبس و رفع تصرف به شرح دادنامه مارالذکر محکوم و تجدیدنظرخواه آقای الف.ق. از اتهامات سرقت و ورود به عنف تبریه گردیده است؛ دادگاه با توجه به محتویات پرونده و مطالب عنوان شده در لایحه تجدیدنظرخواهی تجدیدنظرخواهان ردیف اول اعتراض آن ها را وارد دانسته زیرا در مورد تصرف عدوانی با توجه به تصویر اظهارنامه مورخ 05/04/92 آقای ع.ق. خطاب به شاکی آقای ع.ق. و تصویر تامین دلیل توسط کارشناس به شماره 2638 مورخ 31/06/92 که در آن مطلعین و شهود بر رهنی بودن مورد تصرف صحه گذاشته اند به شرح اوراق 34 و 35 پرونده و استشهادیه به شرح برگ 70 پرونده که جملگی بر تایید ادعای تجدیدنظرخواه که اظهار داشته آپارتمان را از پدرم به مبلغ 000/500/48 تومان رهن نموده ام دارد و نیز در مورد مزاحمت تلفنی با توجه به انکار تجدیدنظرخواه آقای الف.ق. و این که جواب استعلام از مخابرات فقط دلالت بر مالکیت تلفن و خط تماس گیرنده دارد و صرف گفتگو از طریق خط تلفن با اشخاص مزاحمت تلقی نمی شود. لذا برای اثبات ایجاد مزاحمت تلفنی دلیل قانع کننده ای وجود ندارد و علاوه این که طرفین با هم برادر می باشند و استفاده از خط تلفن برای رفع مشکلات و حل اختلافات فی مابین مرسوم و متعارف است فلذا با وارد دانستن اعتراض آن ها به این بخش از دادنامه و نقض دادنامه در این قسمت مستندا به بند 1 شق ب ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری و اصل 37 قانون اساسی حکم به برایت آقای ع.ق. از اتهام تصرف عدوانی (شاکی ارشاد می گردد که از طریق طرح دعوی حقوقی اقدام نماید) و آقای الف.ق. از اتهام ایجاد مزاحمت تلفنی صادر می گردد و اما در مورد تجدیدنظرخواهی ردیف دوم نسبت به آن بخش از دادنامه که حکم به برایت آقای الف.ق. از اتهام ورود به عنف و سرقت صادر شده است نظر به این که از سوی تجدیدنظرخواهان ایراد و اشکال موجه و موثری که بتواند موجبات نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته را فراهم آورد ارایه و عنوان نشده و تجدیدنظرخواهی با هیچ یک از شقوق مندرج در ماده 240 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری انطباق ندارد لذا ضمن رد تجدیدنظرخواهی به عمل آمده مستندا به بند الف ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری دادنامه تجدیدنظرخواسته در این بخش تایید می گردد. رای صادره قطعی است.
مستشاران شعبه 5 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
عظیمی ـ طهماسبی

قاضی:
اکبری , عظیمی , طهماسبی

منبع
سامانه ملی آرای قضایی

مواد مرتبط با این رای

ماده 690 ـ کاهش بینایی درصورتی که مقدار آن قابل تشخیص باشد به همان نسبت دیه دارد و چنانچه قابل تشخیص نباشد موجب ارش است.

مشاهده ماده 690 قانون مجازات اسلامی

ماده 641 ـ دیه هریک از انگشتان اصلی دست یک دهم دیه کامل است.

مشاهده ماده 641 قانون مجازات اسلامی

اصل 37 ـ اصل برائت است و هیچ کس از نظر قانون مجرم شناخته نمی شود مگر این که جرم او در دادگاه صالح ثابت گردد.

مشاهده ماده 37 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM