رای قضایی شماره 9309970222300818

رای قضایی شماره 9309970222300818

مجموعه کامل آرای قوه قضاییه

رای قضایی شماره 9309970222300818


شماره دادنامه قطعی:
9309970222300818

تاریخ دادنامه قطعی:
1393/06/15

گروه رای:
کیفری

نوع مرجع:
دادگاه تجدیدنظر استان

عنوان رای:
سوء استفاده از ضعف نفس اشخاص

پیام رای:
مطالبه ضرر و زیان ناشی از بزه سوءاستفاده از ضعف نفس اشخاص مستلزم تقدیم دادخواست حقوقی است.

رای دادگاه بدوی
در خصوص اتهام خانم ز.س. فرزند ح. 50 ساله اهل فومن ساکن تهران شغل راننده آژانس (تاکسی تلفنی) فاقد سابقه کیفری آزاد به قید معرفی کفیل دایر بر سوء استفاده از ضعف نفس موضوع کیفرخواست شماره 004692 مورخه 12/12/93 صادره از دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه 2 تهران؛ دادگاه با بررسی اوراق و محتویات پرونده و با توجه به شکایت خانم س.ج. و آقای م.ر. با وکالت وکیل دادگستری خانم ص.م. و گزارش مرجع انتظامی و مستندات ابرازی وکیل شاکی و با ملاحظه جوابیه استعلام از پزشکی قانونی مبنی بر این که شاکی (م.ر.) به علت ابتلا به علایم اختلال شخصیتی و سوء مصرف داروهای آرام بخش و در تاریخ های مختلف در بیمارستان بستری بوده و به دلیل عوارض روحی و روانی قادر به اداره امور مالی و مهم زندگی خود نمی باشد و متهم با علم و اطلاع از وضعیت روحی و روانی شاکی مبادرت به دریافت مبلغ سی میلیون تومان وجه نقد و بلاعوض از شاکی دریافت داشته است و نیز دادگاه با توجه به اظهارات و دفاعیات غیرموثر متهم و نیز با توجه به لایحه دفاعیه وکیل متهم دلایل و مستنداتی که موجبات عدم توجه اتهام به موکل وی باشد ارایه نکرده است فلذا دادگاه با توجه به اوضاع و احوال خاص شاکی که قادر به اداره امور مالی و مهم زندگی خویش نمی باشد به عبارت دیگر غیررشید بودن وی و نیز با احراز حصول نتیجه که همان ورود ضرر به وی می باشد و نیز با احراز عمد عام قصد ارتکاب عمل مادی و فیزیکی متهم در اخذ وجه و احراز سوء نیت خاص که همان قصد رسیدن به نتیجه می باشد مجرمیت مرتکب جرم را محرز دانسته و به استناد ماده 596 قانون مجازات اسلامی 1375 و مواد 18 و 19 قانون مجازات اسلامی 1392 وی را به تحمل شش ماه حبس تعزیری درجه شش و جبران خسارت مالی (رد مال ماخوذه) محکوم می نماید. رای صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در مرجع محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 1172 دادگاه عمومی جزایی تهران ـ حسین زاده

رای دادگاه تجدیدنظر استان
در خصوص تجدیدنظرخواهی خانم ز.س. نسبت به دادنامه شماره 200141-93 مورخ30/02/93 در پرونده کلاسه6000932-92 صادره از شعبه 1172 دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن خانم ز.س. به اتهام سوءاستفاده از ضعف نفس آقای م.ر. موضوع شکایت خانم ص.م. به وکالت مع الواسطه خانم س.ج. از آقای م.ر. و با احراز بزهکاری و به استناد مواد قانونی به شش ماه حبس و جبران خسارت مالی (رد مال ماخوذه) محکوم شده است؛ نظر به این که تجدیدنظرخواه در این مرحله از رسیدگی ایراد و دفاع موثری که از جهات شکلی و ماهوی مندرج در ماده 240 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری باشد اقامه ننموده است و از نظر این دادگاه ایضا دادنامه تجدیدنظرخواسته با توجه به اظهارات ضد و نقیض تجدیدنظرخواه و گواهی های پزشکی قانونی (که دلالت دارد آقای م.ر. در دو نوبت و در مورخ 21/01/91 لغایت 24/01/91 و ایضا 17/03/91 لغایت 19/04/91 به دلیل ابتلا به علایم اختلال شخصیتی و سوءمصرف داروهای آرام بخش در بیمارستان بستری بوده و طی بستری های مذکور به دلیل عوارض روحی و روانی قادر به اداره امور مالی و مهم زندگی خود نبوده است و توجها به این که دریافت وجه سی میلیون تومان از مشارالیه در تاریخ 25/02/1391 قرابت زمانی با دو نوبت موصوف داشته است). منطبق با موازین قانونی و دلایل موجود در پرونده است و ایرادی که موجب نقض آن باشد مشهود نیست الا این که محکومیت تجدیدنظرخواه به رد مال ماخوذه و خسارات وارده مبتنی بر اشتباه است زیرا مطالبه ضرر و زیان ناشی از جرم مستلزم تقدیم دادخواست حقوقی است که در مانحن فیه دادخواستی تقدیم نشده است لهذا با حذف جبران خسارت وارده مالی و رد مال ماخوذه دادنامه تجدیدنظرخواسته اصلاح می گردد و در نهایت به استناد ماده 250 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری ضمن رد تجدیدنظرخواهی تجدیدنظرخواه دادنامه تجدیدنظرخواسته با اصلاح مذکور تایید می گردد. رای صادره قطعی است.
رییس شعبه 23 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
منصوری ـ جعفری شهنی

قاضی:
حسین زاده , منصوری , جعفری شهنی

منبع
سامانه ملی آرای قضایی

مواد مرتبط با این رای

ماده 596 ـ سوراخ کردن هر دو طرف بینی و پرده فاصل میان آن خواه با پارگی همراه باشد خواه نباشد در صورتی که باعث از بین رفتن بینی یا نوک آن نشود موجب یک سوم دیه کامل است و اگر بهبود یابد موجب یک پنجم دیه کامل است.

مشاهده ماده 596 قانون مجازات اسلامی

ماده 18 ـ تعزیر مجازاتی است که مشمول عنوان حد قصاص یا دیه نیست و به موجب قانون در موارد ارتکاب محرمات شرع ـ ی یا نقض مقررات حکومتی تعیین و اعمال می گردد. نوع مقدار کیفیت اجراء و مقررات مربوط به تخفیف تعلیق سقوط و سایر احکام تعزیر به موجب قانون تعیین می شود. دادگاه در صدور حکم تعزیری با رعایت مقررات قانونی موارد زیر را مورد توجه قرار می دهد: الف ـ انگیزه مرتکب و وضعیت ذهنی و روانی وی حین ارتکاب جرم ب ـ شیوه ارتکاب جرم گستره نقض وظیفه و نتایج زیانبار آن پ ـ اقدامات مرتکب پس از ارتکاب جرم ت ـ سوابق و وضعیت فردی خانوادگی و اجتماعی مرتکب و تاثیر تعزیر بر وی

مشاهده ماده 18 قانون مجازات اسلامی

ماده 19 ـ مجازات های تعزیری به هشت درجه تقسیم می شود: درجه 1 ـ حبس بیش از بیست و پنج سال ـ جزای نقدی بیش از یک میلیارد (1.000.000.000) ریال ـ مصادره کل اموال ـ انحلال شخص حقوقی درجه 2 ـ حبس بیش از پانزده تا بیست و پنج سال ـ جزای نقدی بیش از پانصد و پنجاه میلیون (550.000.000) ریال تا یک میلیارد (1.000.000.000) ریال درجه 3 ـ حبس بیش از ده تا پانزده سال ـ جزای نقدی بیش از سیصد و شصت میلیون (360.000.000) ریال تا پانصد و پنجاه میلیون (550.000.000) ریال درجه 4 ـ حبس بیش از پنج تا ده سال ـ جزای نقدی بیش از یکصد و هشتاد میلیون (180.000.000) ریال تا سیصد و شصت میلیون (360.000.000) ریال ـ انفصال دائم از خدمات دولتی و عمومی درجه 5 ـ حبس بیش از دو تا پنج سال ـ جزای نقدی بیش از هشتاد میلیون (80.000.000) ریال تا یکصد و هشتاد میلیون (180.000.000)ریال ـ محرومیت از حقوق اجتماعی بیش از پنج تا پانزده سال ـ ممنوعیت دائم از یک یا چند فعالیت شغلی یا اجتماعی برای اشخاص حقوقی ـ ممنوعیت دائم از دعوت عمومی برای افزایش سرمایه برای اشخاص حقوقی درجه 6 ـ حبس بیش از شش ماه تا دو سال ـ جزای نقدی بیش از بیست میلیون (20.000.000) ریال تا هشتاد میلیون (80.000.000) ریال ـ شلاق از سی و یک تا هفتاد و چهار ضربه و تا نود و نه ضربه در جرایم منافی عفت ـ محرومیت از حقوق اجتماعی بیش از شش ماه تا پنج سال ـ انتشار حکم قطعی در رسانه ها ـ ممنوعیت از یک یا چند فعالیت شغلی یا اجتماعی برای اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال ـ ممنوعیت از دعوت عمومی برای افزایش سرمایه برای اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال ـ ممنوعیت از اصدار برخی از اسناد تجاری توسط اشخاص حقوقی حداکثر تا مدت پنج سال درجه 7 ـ حبس از نود و یک روز تا شش ماه ـ جزای نقدی بیش از ده میلیون (10.000.000) ریال تا بیست میلیون (20.000.000) ریال ـ شلاق از یازده تا سی ضربه ـ محرومیت از حقوق اجتماعی تا شش ماه درجه 8 ـ حبس تا سه ماه ـ جزای نقدی تا ده میلیون (10.000.000) ریال ـ شلاق تا ده ضربه تبصره 1 ـ موارد محرومیت از حقوق اجتماعی همان است که در مجازات های تبعی ذکر شده است. تبصره 2 ـ مجازاتی که حداقل آن منطبق بر یکی از درجات فوق و حداکثر آن منطبق با درجه بالاتر باشد از درجه بالاتر محسوب می شود. تبصره 3 ـ در صورت تعدد مجازات ها مجازات شدیدتر و درصورت عدم امکان تشخیص مجازات شدیدتر مجازات حبس ملاک است. همچنین اگر مجازاتی با هیچ یک از بندهای هشت گانه این ماده مطابقت نداشته باشد مجازات درجه هفت محسوب می شود. تبصره 4 ـ مقررات این ماده و تبصره های آن تنها جهت تعیین درجه مجازات است و تاثیری در میزان حداقل و حداکثر مجازات های مقرر در قوانین جاری ندارد. تبصره 5 ـ ضبط اشیاء و اموالی که در ارتکاب جرم به کار رفته یا مقصود از آن به کارگیری در ارتکاب جرم بوده است از شمول این ماده و بند (ب) ماده (20) خارج و در مورد آنها برابر ماده (215) این قانون عمل خواهد شد. در هر مورد که حکم به مصادره اموال صادر می شود باید هزینه های متعارف زندگی محکوم و افراد تحت تکفل او مستثنی شود.

مشاهده ماده 19 قانون مجازات اسلامی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM