به دلالت دادنامه شماره 4501404 مورخه 1389/10/19 شعبه 12 دادگاه تجدیدنظر استان.. . که در مقام تجدیدنظرخواهی از رای شماره 501356 مورخه 1388/12/27 شعبه 111 دادگاه جزایی.. . صادر شده آقای ر.الف. به اتهام
کلاهبرداری (فروش مال غیر) سه دانگ مشاع موضوع پلاک ثبتی.. . موضوع شکایت خانم الف.س. به تحمل یک سال حبس و پرداخت پنج میلیون ریال جزای نقدی و رد مال تحصیل شده محکومیت قطعی یافته و بعد از اینکه درخواست اعمال ماده 18
قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب مورد پذیرش رییس محترم قوه قضاییه قرار گرفته پرونده به شعبه 6 دادگاه تجدیدنظر استان.. .ارجاع و شعبه مرجوع الیه با تصریح به اینکه اخذ رضایت از شاکیه منصرف از پلاک.. . می باشد دادنامه سابق الصدور را عینا تایید و ابقاء نموده است. سپس محکوم علیه با تقدیم لایحه ای به دیوان عالی کشور درخواست اعاده دادرسی نموده و پرونده به این شعبه ارجاع و برابر رای شماره 200704 مورخه 1392/11/21 درخواست اعاده دادرسی مردود شناخته شده و اینک برای دومین بار وکیل مدافع با تقدیم لایحه ای دیگر و اصرار به این که رضایت شاکیه مشمول مانحن فیه نیز بوده و دادگاه رضایت نامه مورخه 1388/03/06 را مشخص نکرده ناظر به کدام پلاک بوده و یا شاکیه و وکیل ایشان مدعی کدام پلاک است و دادنامه صادره دارای ابهام و ایراد و اشکال است و با مصرحات ماده 4 قانون آیین دادرسی مدنی منافات دارد مستند به بند 4 ماده 272
قانون آیین دادرسی کیفری درخواست اعاده دادرسی نموده که پرونده امر بعد از ثبت کلاسه دفترکل به این شعبه ارجاع با تهیه گزارش در دستور کار قرار گرفته است.