دیوارکشی در صورتی تغییر کاربری تلقی خواهد شد که مانع از تداوم تولید و بهره برداری و استمرار کشاورزی گردد.

در خصوص واخواهی آقای م.گ. نسبت به دادنامه شماره 1439...92 مورخ 10/12/92 صادره از سوی این شعبه؛ با عنایت به محتویات پرونده و رای قبلی صادره و لایحه واخواهی نامبرده و این که واخواه به عنوان محکوم علیه در دادگاه به تغییر کاربری اراضی از طریق احداث دیوار اطراف زمین اقرار نموده است و دادنامه مورد واخواسته نیز مطابق مقررات اصدار یافته و به نظر دادگاه خدشه ای بر آن وارد نیست لذا این دادگاه ضمن بررسی مجدد پرونده اعتراض واخواه را وارد ندانسته و مستندا به ماده 218 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری ضمن رد واخواهی معترض در این مرحله از رسیدگی مستندا به ماده 10 قانون و نیز بند 7 ماده یک دستورالعمل تعیین مصادیق تغییر کاربری دادنامه موصوف را ابرام و تایید می نماید. این رای حضوری و ظرف مدت 20 روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
دادرس شعبه 103 دادگاه عمومی جزایی ورامین ـ عبداللهی
در خصوص اتهام آقای م.گ. دایر به تغییر کاربری اراضی مزروعی به مسکونی به صورت غیرمجاز و بدون اخذ مجوز از کمیسیون تبصره یک ماده یک قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها 1385 و احداث دیوار و بنا در آن به شرح کیفرخواست دادسرای عمومی و انقلاب ورامین و شکایت اداره کشاورزی شهرستان ورامین لذا دادگاه با توجه به گزارش واصله از ناحیه مدیر جهاد کشاورزی و ملاحظه نظریه کمیسیون تقویم و ارزیابی زراعی و باغی موضوع تبصره 3 ماده 2 قانون موصوف و اظهارات و مدافعات متهم که حاکی از تصرف و اقدامات انجام شده اش روی زمین می باشد و این اقدام مانع از تولید و بهره برداری و استمرار کشاورزی بوده و عدم ایراد و دفاع موثر وی جرمش را ثابت دانسته و با انطباق موضوع با مواد 3 و 10 قانون مزبور علاوه بر قلع و قمع بنا به پرداخت دو برابر بهای قیمت روز زمین وفق نظریه کمیسیون تبصره ذیل ماده 2 همان قانون به مبلغ دو برابر بیست و دو میلیون و پانصد و شصت هزار ریال به عنوان جزای نقدی در حق صندوق دولت محکوم می نماید. این رای غیابی و ظرف ده روز قابل واخواهی در این مرجع و پس از آن ظرف 20 روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه های محترم تجدیدنظر استان تهران است.
دادرس شعبه 103 دادگاه عمومی جزایی ورامین ـ عبداللهی

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای م.گ. نسبت به دادنامه شماره 9309970208300255 مورخ 20/03/93 صادره از شعبه یکصد و سه محاکم عمومی شهرستان ورامین که در مقام واخواهی در تایید و ابرام از دادنامه شماره 9209970208301429 مورخ 10/12/92 آن دادگاه اصدار یافته و متضمن محکومیت مشارالیه به پرداخت دو برابر مبلغ بیست و دو میلیون و پانصد و شصت هزار ریال به عنوان جزای نقدی در حق صندوق دولت و قلع و قمع بنا (دیوار) احداثی از حیث اتهام تغییر کاربری اراضی زراعی جزء پلاک 67 اصلی واقع در روستای ب. از توابع بخش مرکزی شهرستان فوق الذکر است؛ با نگرش در مجموعه اوراق و محتویات پرونده قطع نظر از این که تغییر کاربری عنوان شده از طریق دیوارکشی اعلام گردیده و صرف حصارکشی و محصور نمودن اراضی زراعی و باغ ها تخلف به معنی تغییر کاربری یا دلیل آن نبوده و نظریه شماره 4601/7 مورخ 04/07/84 اداره حقوقی قوه قضاییه موید این امر است اساسا نظر به این که دیوارکشی وفق دستورالعمل تعیین مصادیق تغییر کاربری غیرمجاز موضوع تصویب نامه شماره 59579/ت 37110 هـ مورخ 19/04/86 هییت وزیران در صورتی تغییر کاربری تلقی خواهد شد که مانع از تداوم تولید و بهره برداری و استمرار کشاورزی گردد در مانحن فیه دلیل و مستندی که دلالت نماید دیوار مورد شکایت مانع از تداوم تولید و بهره برداری و استمرار کشاورزی شده است ارایه و ابراز نگردیده است. بنابه مراتب و با اوصاف و کیفیات مرقوم دادگاه تجدیدنظرخواهی عنوان شده را وارد و موجه تشخیص و به لحاظ عدم احراز وقوع بزه مستندا به بند ب ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری دادنامه معترض عنه را نقض و حکم بر برایت تجدیدنظرخواه صادر و اعلام می نماید. رای صادره قطعی است.
رییس شعبه 38 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
دادگرنیا ـ عظیمی