اقامه دعاوی فسخ نکاح و طلاق از سوی زوج توجیهی برای عدم تمکین نیست و می تواند دعوی الزام به تمکین را نیز اقامه نماید.

در خصوص دادخواست آقای م.ز. فرزند م. به طرفیت خانم ع.ر. فرزند ح. با وکالت آقای ح.ط. به خواسته الزام زوجه به تمکین با توجه به مفاد دادخواست خواهان و اظهارات ایشان در جلسه رسیدگی و دفاعیات موثر خوانده وکیل محترم ایشان (که طی لایحه دفاعیه مشروحا بیان شده است) چون خواهان قبلا ادعای فسخ نکاح نموده که حکم بر رد ادعای او صادرشده و مجددا زوج به حکم مذکور اعتراض نموده و کماکان پیگیر ماجرای فسخ نکاح می باشد و از طرفی دادخواست طلاق (گواهی عدم امکان سازش) نیز داده است که دادگاه رد کرده است و با توجه به اظهارات اخیر خواهان که حکایت از عدم آمادگی او برای پذیرش خوانده در زندگی مشترک دارد (چون منزل و اثاثیه مناسب تهیه ننموده است) لذا دادگاه ادعای خواهان را وارد ندانسته و مستندا به ماده 197 قانون آیین دادرسی مدنی حکم بر بطلان ادعای ایشان را صادر و اعلام می نماید. این رای ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 258 دادگاه عمومی خانواده تهران ـ حسن زاده

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای م.ز. به طرفیت خانم ع.ر. نسبت به دادنامه شماره 0185 مورخ 075 شعبه 285 دادگاه عمومی تهران در پرونده کلاسه 079 مبنی بر صدور حکم به بطلان دعوی الزام زوجه به تمکین وارد است زیرا با توجه به محتویات پرونده و ملاحظه لوایح طرفین رای صادره دادگاه بدوی مطابق مقررات مربوطه صادر نگردیده است زیرا بر اساس ماده 1114 قانون مدنی زوجه در زمان زوجیت موظف است در منزل شوهر خود بوده و در تمکین وی باشد و با توجه به اینکه استدلال دادگاه بدوی در رای صادره نمی تواند عدم تمکین زوجه نسبت به شوهر خود در زمان زوجیت را توجیه نموده از تکلیف مذکور سر باز زند این دادگاه با عنایت به مراتب مذکور به استناد ماده 358 قانون آیین دادرسی رای صادره دادگاه بدوی را نقض کرده و زوجه به مراجعه به منزل شوهر و تمکین در حق وی محکوم می نماید این لازم به توضیح است زوجه در معیت دو نفر از مامورین واحد مددکار اجتماعی در منزل تهیه شده توسط زوج اسکان داده شود این رای قطعی است.
رییس شعبه 24 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
مرادی هرندی ـ روحانی