افترای زوجه نسبت به زوج در جلسه مصالحه به دلیل فقد عنصر روانی مجرمانه نیست.

به موجب کیفرخواست دادسرای ناحیه 4 تهران خانم م.ر. فرزند م. متولد 1363 با وکالت آقای م.ش. متهم است به ایراد افترا (معتاد) به همسرش آقای ش.غ.؛ بدین شرح که شاکی اظهار می نماید متهم مهریه خود را به اجرا گذاشته و به تمام فامیل اعلام نموده است معتاد می باشم متهم نیز در دفاع از خود بیان نموده (ضمن انکار اتهام) برای اطمینان بیشتر از وی خواسته است تست عدم اعتیاد بدهد و تمام صحبت ها در جلسه مصالحه بیان شده است وکیل ایشان نیز در دفاع بیان نموده است افترا موقعی تحقق می یابد که به فردی امری را نسبت بدهند که به موجب قانون برای آن مجازاتی تعیین شده باشد حال آن که اعتیاد فاقد عنوان مجرمانه است؛ دادگاه با توجه به محتویات پرونده مدافعات متهم وکیل ایشان و اظهارات شاهد شاکی در مورخه 30/1/93 مبنی بر این که متهم اصرار بر طلاق داشته و در جلسه مصالحه بیان نموده که آقای غ. اعتیاد دارد فلذا دادگاه به لحاظ عدم احراز سوء نیت وقوع بزه را محرز ندانسته و مستندا به اصل 37 قانون اساسی حکم بر برایت صادر می نماید. رای صادره ظرف مدت 20 روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 1087 دادگاه عمومی جزایی تهران ـ شاکرنژاد

تجدیدنظرخواهی آقای ش.غ. نسبت به دادنامه شماره 000051 مورخ 31/1/1393 شعبه 1087 دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن حکم بر برایت خانم م.ر. از اتهام ایراد افتراء (اعتیاد) به همسرش (تجدیدنظرخواه) آقای ش.غ. به شرح مندرجات رای مذکور صادر شده است وارد نیست زیرا با توجه به محتویات پرونده و اوضاع و احوال منعکسه در آن از جمله دلایل و مبانی صدور رای و مفاد تحقیقات معموله و با التفات به اصل لازم الرعایه برایت صدور رای مذکور مغایر مقررات مربوطه به نظر نمی رسد و نظر به این که از ناحیه تجدیدنظرخواه دلیلی که نقض رای تجدیدنظرخواسته را ایجاب نماید اقامه نشده است لذا به جهات مذکوره مستندا به مدلول بند الف ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری رای تجدیدنظرخواسته را تایید می نماید. این رای قطعی است.
رییس شعبه 48 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
میراحمدی ـ کریمی یزدی