در خصوص دعوی تجدیدنظرخواهی ب.ی. به طرفیت شهرداری نسبت به دادنامه 9309970213101095-25/11/93 صادره از شعبه محترم 178 دادگاه عمومی تهران که متضمن دو قسمت می باشد که در قسمت اول حکم بر بطلان دعوی مطالبه
خسارت تاخیر تادیه از تاریخ 31/5/73 لغایت 6/4/91 و در قسمت دوم قرار رد دعوی بهلحاظ مشمول اعتبار امر محکومبه نسبت به مبلغ 14.500.0000 ریال می باشد. در قسمت اول از تاریخ 21/1/79 لغایت 5/4/91 وارد است چرا که مطابق نامههای تجدیدنظرخواه با شهرداری دلالت بر مطالبه طلب خود دارد اگر چه شهرداری دلایلی که حکایت از پرداخت مبلغ 14.500.000 ریال از تاریخ مورد مطالبه به تجدیدنظرخواه باشد در مراحل رسیدگی ارایه ننموده است دادخواست های تجدیدنظرخواهان از سال 74 جملگی دلالت بر مطالبه طلب خود بوده است و قدر مسلم
خسارت تاخیر از تاریخ تصویب ماده 522 قانون آیین دادرسی مدنی (21/1/1379) استحقاق مطالبه
خسارت تاخیر تادیه نسبت به مبلغ 14.500.000 ریال دارد. لذا این قسمت از دادنامه مطابق مقررات بهویژه بند هـ از ماده 348 قانون آیین دادرسی مدنی صادر شده است ضمن نقض دادنامه در این قسمت مستندا به ماده 522 قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه تجدیدنظرخوانده را به پرداخت
خسارت تاخیر تادیه مبلغ 1.450.000 ریال از تاریخ 21/1/1379 لغایت 5/4/1391 که توسط اجرای احکام محاسبه خواهد شد بهانضمام
خسارت دادرسی در حق تجدیدنظرخواه محکوم می کند. مطالبه
خسارت تاخیر از تاریخ 31/5/73 لغایت تاریخ 20/1/1379 بهلحاظ اینکه شرعی شناخته نمی شد بنابراین نتیجتا در این قسمت دادنامه بدوی مستندا به قسمت اخیر ماده 358 قانون مذکور تایید و استوار می گردد. در قسمت دوم نظر به اینکه جهات تجدیدنظر با هیچ کدام از جهات مصرح در ماده 348 قانون فوقالذکر مطابقت نداشته و قرار صادره مطابق اصول و مقررات قانون صادر شده است ضمن رد تجدیدنظرخواهی تجدیدنظرخواه مستندا به ماده 353 قانون اخیرالذکر تایید و استوار می گردد. رای صادره حضوری و قطعی است.
رییس شعبه 18 تجدیدنظر استان تهران - مستشار دادگاه
امانی شلمزاری - کرمی صالح آبادی