ارسال پیامک مثبت وقوع بزه زنا نمی باشد.

آقای ک.ح. به وکالت از خانم ف.خ. شکایتی علیه آقای س.ر. مبنی بر تجاوز به عنف نسبت به موکلش درخواست رسیدگی می نماید ابتداء شکایت علیه متهم مذکور عناوین متعددی بوده که در شعبه دادگاه های عمومی جزایی رسیدگی شده و دادسرا در خصوص تجاوز به عنف قرار عدم صلاحیت به شایستگی دادگاه کیفری استان صادر می کند که وکیل مذکور طی دادخواست تقدیمی اتهام تجاوز به عنف را پیگیری می نماید به این شرح که متهم از سادگی موکل سوءاستفاده کرده وی را به مدت شش ماه به عقد موقت خود در می آورد و در بین این مدت از عملیات آمیزش فیلم برداری می نماید و قول می دهد که شاکیه را به عقد دایم خود درآورد زمانی که شاکیه با بدقولی متهم مواجه می شود تصمیم به جدایی می گیرد که با تهدید متهم مواجه می گردد اگر با من نزدیکی نکنی فیلم ها را در محل کارت پخش می کنم باعث می شود که کرارا با شاکیه ارتباط جنسی در خارج از موعد مقرر عقد موقت داشته باشد. برای اثبات ادعای خود SMS های ارسالی متهم به شاکیه را ضمیمه پرونده می نماید. دادگاه در تاریخ 20/4/92 تشکیل می شود. ف.خ. ابتداء شکایت خود را بیان می نماید و مطالب مذکور را تکرار می نماید و می گوید در اواخر سال 88 که هیچ علقه زوجیت بین ما نبوده متهم با سوءاستفاده از فیلم ها مرا مجبور به نزدیکی می کرد. وکیل وی نیز اظهارات مذکور را تکرار می نماید. متهم ر.ر. در پاسخ به شکایت شاکیه می گوید: قبول ندارم خانواده من و خانواده شاکیه در جریان صیغه موقت بودند صیغه نامه ندارم حاج آقای ح. جاری کرد!! در سال 1387 - مرداد ماه یک بار شش ماه بود هر بار شش ماه خوانده می شد مجموعا چهار سال شده شاکیه خودش صیغه را جاری می کرد. در اول سال 1391 صیغه موقت تمام شد در طول مدت صیغه هم رابطه جنسی نداشتم فقط محرمیت بود. متهم در خصوص پیامک های ارسالی می گوید: بیشتر اوقات تلفن همراه من در اختیار شاکیه بوده که از تلفن من به تلفن خودش پیامک می داده. وکیل شاکیه می گوید: موکل مدعی است که فقط شش ماه صیغه موقت متهم بوده است. در تاریخ 21/6/92 مجددا دادگاه تشکیل گردیده ابتداء وکیل شاکیه اظهارات خود را تکرار می نماید و اظهارات متهم را تکذیب می کند. اقرارنامه توسط شاکیه ضمیمه پرونده می باشد که ایشان اقرار نموده به مدت دو سال و هفت ماه به عقد موقت آقای س.ر. درآمدم (صفحه 121). تاریخ عقد 31/5/87 در تاریخ 7/9/92 مجددا دادگاه با حضور شاکیه به همراه وکیل خود و متهم به همراه وکیل خود و نماینده دادستان تشکیل گردیده. ابتداء شاکیه می گوید قبلا شکایتم را بیان کرده ام سپس وکیل وی به دفاع می پردازد مدعی است که موکلش صیغه نامه (اقرار نامه) را به شدت تکذیب می کند ولی خود شاکیه می گوید صیغه نامه ارایه شده تاریخ 31/5/87 را قبول دارم با این اختلاف که مهریه پنج سکه بود نه دو سکه بعد از اتمام مدت صیغه مرا با تهدید وادار می کرد که عکس و فیلم بگیرد. می گفت از شهریور تا عید عقد بکنیم. بهانه می کرد عقد دایم نمی شود چون تهدید می کرد مجبور شدم به وی پول بدهم. متهم می گوید: اظهارات شاکیه و وکیل وی را قبول ندارم. ایشان را صیغه کرده بودم از وی فیلم ندارم. بعد از اتمام صیغه نامه تا سال 92 با ایشان بودم می گفت خودم صیغه خوانده ام. متهم در آخر می گوید :پول ندارم وکیل بگیرم. در تاریخ 24/11/92 دادگاه با حضور نماینده دادستان و شاکیه به همراه وکیل خود و متهم به همراه وکیل تسخیری خود و هییت حاکمه تشکیل شده است. دادگاه پس از جری تشریفات دادرسی و اخذ آخرین دفاع و استماع اظهارات وکیل تسخیری متهم پس از ختم جلسه دادرسی مبادرت به انشاء رای می نماید و متهم را از حیث تجاوز به عنف تبریه می نماید. این رای مورد تجدیدنظرخواهی آقای ک.ح. به وکالت از شاکیه ف.خ. واقع جهت رسیدگی به دیوان عالی کشور ارسال که به این شعبه ارجاع می گردد. این شعبه پس از بررسی به شرح آتی رای صادر می نماید.

نظر به محتویات پرونده و کیفیات منعکس در آن در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ک.ح. به وکالت از خانم ف.خ. نسبت به رای مذکور چون از سوی وی دلیلی که موجب نقض دادنامه باشد ارایه نگردیده و از لحاظ رعایت مقررات دادرسی هم ایراد موثری ملاحظه نمی شود و با توجه به اقرارنامه شاکیه که خود نیز در جلسه رسمی دادگاه صحت او را تایید نموده با این تفاوت که اظهار نموده مهریه پنج سکه بوده. بنابراین شاکیه مدت سی و یک ماه در عقد موقت متهم بوده است. ارسال پیامک ها نیز مثبت زنا و تجاوز به عنف نمی باشد و متهم منکر می باشد و دلیل مثبت ادعای شاکیه هم ارایه نشده و اثبات ادعای مطرح شده به عهده شاکیه می باشد که این چنین نشده است. بنابراین رای تجدیدنظرخواسته قابل ایراد و خدشه نمی باشد به استناد بند الف ماده 265 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری عینا تایید می گردد.
مستشار شعبه بیست و چهارم دیوان عالی کشور ـ عضو معاون
شوشتری ـ احتشامی