در خصوص درخواست آقای م. ل. با وکالت آقای ح. ش. به طرفیت ش.ب.الف. الف. به خواسته تامین خواسته و
مطالبه وجه چک به مبلغ 496/000/000 ریال و خسارات دادرسی و تاخیر تادیه و سود معوقات ماهانه و یک درصد سود علی الحساب پیش بینی شده در
قرارداد بدین توضیح که ((به موجب
قرارداد عادی مورخ 1391/4/4 به منظور سرمایه گذاری در شرکت خوانده برای مشارکت در پروژه تولید و پخش آب میوه و ماءالشعیر مبلغ چهار صد میلیون ریال در اختیار خوانده محترم قرار داده شده است و لازم به ذکر است که مدت
قرارداد فی مابین طبق ماده 3
قرارداد تا تاریخ 1392/4/4 بوده که فی الحال منقضی گشته است شرکت خوانده یک فقره چک به شماره.. . مورخ 1392/4/4 به مبلغ چهارصد میلیون ریال در اختیار موکل قرار داده است اما متاسفانه علیرغم ارسال اظهارنامه قانونی از پرداخت سرمایه به موکل خودداری نموده و همچنین چک ضمانت نیز در سررسید مقرر به علت کسری موجودی منتهی به صدور گواهی عدم پرداخت گردیده است.. .)) علیهذا با عنایت به ادعای اقامه شده و توجه به
قرارداد مستند ادعا با موضوع مشارکت در سرمایه گذاری که موید انعقاد عقد میان ش.ب.الف. الف. با آقای م. ل. با موضوع سرمایه گذاری و همکاری در ش.ب.الف. الف. برای مشارکت در پروژه تولید و پخش آب میوه و ماءالشعیر به مدت یک سال از تاریخ 1391/4/4 لغایت 1392/4/4 با میزان سرمایه گذاری چهارصد میلیون ریال بوده و توجه به شرایط و تعهدات هریک از متعاقدین و
صدور چک تضمین پرداخت اصل سرمایه به طرف سرمایه گذار به تاریخ پایان مدت
قرارداد (1392/4/4) به شماره 8465873 و توجه به مقررات ماده 10
قانون مدنی و حاکمیت آزادی اراده افراد در تشکیل قراردادهای خص
وصی و نیز مواد 219 و 223
قانون مدنی در ذکر لزوم و صحت قراردادها و اینکه با انقضای مدت
قرارداد و ارسال اظهارنامه رسمی به شماره 2470-1392/4/1 و ابلاغ اظهارنامه در تاریخ 1392/4/6 اقدامی در پرداخت و استرداد اصل سرمایه صورت نپذیرفته و اینکه چک مستند دعوی به شماره.. .-1392/4/4 به میزان چهارصد میلیون ریال عهده بانک کارآفرین منجر به گواهینامه عدم تادیه وجه به شماره 234860 - گردیده است و توجه به وجود سند تجارتی در ید دارنده که ظهور در اشتغال ذمه صادرکننده و
وصف تجریدی حاکم بر اسناد مذکور و اصل عدم توجه به ایرادات دارد و تکلیف صادرکننده در کارساز وجه چک وفق ماده 313
قانون تجارت و مسیولیت تضامنی صادرکننده و ضامن و ظهرنویس و.. . در قبال دارنده وفق ماده 249
قانون تجارت و اینکه با عدم حضور مدعی علیه در جلسه دادرسی مورخ 1392/10/17 مستندات ابرازی مصون از هرگونه ایراد تردید یا تکذیب یا دفاعی که موجبات انقلاب دعوا را فراهم آورد باقی مانده (مواد 96 و 216 و 217 و 218 به بعد قانون آ.د.م. و دلیلی بر پرداخت و رفع اشتغال ذمه ابراز نگشته است فلذا دادگاه با استناد به مقررات مواد 2 و 194 و 197 و 198 و 199 و 502 و 503 و 515 و 519 و 522 قانون آ.د.م. و مواد 249 و 310 و 313 و 314
قانون تجارت و مواد 10 و 183 و 190 و 191 و 219 و 223 و 1257 و 1258
قانون مدنی دعوی خواهان را با در نظر گرفتن کاهش خواسته نسبت به سود معوقه و علی الحساب حسب صورت جلسه رسیدگی مورخ 1392/10/17 ثابت و محمول بر صحت تشخیص و حکم بر محکومیت خوانده به پرداخت مبلغ چهارصد میلیون ریال بابت اصل خواسته و مبلغ 8/000/000 ریال بابت خسارات و هزینه های دادرسی و نیز حق الوکاله وکیل طبق تعرفه قانونی و
خسارت تاخیر تادیه از تاریخ
سررسید چک (1392/4/4) لغایت هنگام پرداخت در حق خواهان صادر و اعلام می نماید. حکم صادره غیابی و ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل واخواهی در این دادگاه و سپس ظرف بیست روز قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 40 دادگاه عمومی تهران - محمد دیوسالار