فرار کردن راننده مقصر از صحنه تصادف منتهی به فوت عابر در همه حالات موجب تشدید مجازات نیست.

در خصوص اتهام آقای الف.م. فرزند الف. 25 ساله شغل دانشجو و مجرد مبنی بر بی احتیاطی در امر رانندگی منجر به فوت خانم الف.پ. و هم چنین فرار از صحنه تصادف موضوع شکایت اولیای دم: 1- ه.م. همسر متوفیه 2- غ.پ. پدر متوفیه 3- ت.پ. مادر متوفیه به این شرح که متهم مورخه 24/11/1391 ساعت پانزده و چهل و هفت دقیقه روبروی مجتمع تجاری میلاد نور شهرک قدس با خانم الف.پ. برخورد و بدون توقف صحنه را ترک و النهایه سه روز بعد یعنی 37/11/1391 ساعت هفده و ده دقیقه خود را به مراجع انتظامی معرفی می نماید و مصدوم نیز دو روز بعد یعنی 29/11/1391 فوت می نماید. کروکی تنظیمی و نظریه افسر راهنمایی رانندگی حکایتی از تحقق مصادیق ماده 718 قانون مجازات اسلامی ندارد و بی احتیاطی به علت عدم توجه به جلو را عامل اصلی حادثه اعلام نموده. علی هذا دادگاه با توجه به محتویات پرونده و اقرار صریح متهم و نظریه افسر راهنمایی رانندگی اتهام انتسابی دایر بر بی احتیاطی در امر رانندگی منجر به فوت را محرز دانسته و مستندا به مواد 294 و 714 قانون مجازات اسلامی و هم چنین تبصره 2 ماده 4 قانون اصلاح قانون بیمه اجباری مسیولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث نامبرده را به پرداخت یک فقره دیه کامله در حق اولیای دم محکوم می نماید که البته نصف دیه منطبق با حکم شرع و نصف دیه پرداختی منطبق با قوانین اجتماعی حاکم می باشد و در خصوص جنبه عمومی موضوع نیز با توجه به سیاست حبس زدایی حاکم و وضعیت خاص متهم و سن کم وی و به استناد بند 4 و 5 و 6 و ماده 22 قانون مجازات اسلامی نامبرده را به پرداخت یکصد میلیون ریال جزای نقدی بدل از حبس محکوم می نماید. و اما در خصوص اتهام وی دایر بر فرار از صحنه تصادف ملاحظه می گردد احراز قصد فرار از تعقیب در ماده 719 از ارکان تعیین مجازات می باشد ولیکن آنچه محرز و مسلم است این است که متهم فوق جوانکی 25 ساله اهل و ساکن میانه در شهری بزرگ و شلوغ بدون این که عملش انطباقی با ماده 718 داشته باشد تصادف می کند و در یک لحظه و بدون هرگونه قدرت تفکری به دلیل ترس از تصورات ذهنی خود اعم از درگیری با مردم و یا حتی بزرگی و قباحت عمل ارتکابی صحنه را ترک می کند و بعد از سه روز یعنی 27/11/91 خود را معرفی می نماید. با این فرض که هیچ کس شماره پلاک خودرو وی را به طور دقیق حفظ نداشته حتی گزارش مامورین نیز کلمه شماره پلاک احتمالی را قید نموده و چنانچه هدف وی از فرار فرار از تعقیب بود به راحتی می توانست با عدم معرفی خود به مراجع انتظامی به مقصود خود نایل شود ولیکن پس از حصول آرامش فکری خود را در اختیار قانون قرار می دهد و در تقلیل صدمات وارده سعی خود را به کار می گیرد علی هذا احراز قصد فرار از تعقیب محرز نیست و قانون گذار با مقید کردن مجازات به قید قصد فرار از تعقیب هر فراری را قابل مجازات نمی داند کما این که هر ماندن در صحنه تصادف نیز موجب معافیت نیست و گاهی ماندن در صحنه بدون کمـک به مصـدوم به صراحـت صـدر مـاده 719 مستوجب مجازات خواهد بود. فلذا مستندا به بند الف ماده 177 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری رای بر برایت وی صادر و اعلام می نماید و النهایه نامبرده را جهت تکمیل در مجازات و به استناد مادتین 19 و 20 قانون مجازات اسلامی از رانندگی با هر نوع وسیله نقلیه به مدت پنج سال محروم و نتیجتا گواهینامه ابطال می گردد. رای صادره ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
دادرس شعبه 1164 دادگاه عمومی جزایی تهران ـ منوچهری

درخصوص تجدیدنظرخواهی آقای ع.پ. و خانم ت.پ. از دادنامه شماره 920865 مورخ 5/6/92 صادره از شعبه محترم 1164 دادگاه عمومی جزایی تهران که ضمن آن آقای الف.م. فرزند الف. به اتهام بی احتیاطی در امر رانندگی منجر به فوت خانم الف.پ. موضوع شکایت تجدیدنظرخواهان به پرداخت یک فقره دیه کامله در حق اولیای دم و پرداخت یکصد میلیون ریال جزای نقدی در حق دولت بدل از حبس محکوم و در خصوص فرار از صحنه تصادف رای بر برایت صادر گردیـده و هم چنیـن به مدت پنج سال از رانندگی معزول شده است. با عنایت به محتـویات پرونده و ملاحظـه لایحه تجدیدنظرخـواهی تجدیدنظرخواهان که به برایت اعتراض و مدعی هستند عمل متهـم مشمـول مـواد 718 و 719 قانون مجازات اسلامی است نظر به این که در مجموع ایراد و اعتراض موجه و موثری از ناحیه تجدیدنظرخواه به عمل نیامده که گسیختن و نقض دادنامه معترض را ایجاب نماید و دادنامه اصداری نیز فاقد ایراد و اشکال موثر قانونی است به استناد بند الف ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری و ماده 22 قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب ضمن رد تجدیدنظرخواهی دادنامه تجدیدنظرخواسته را با لحاظ ماده 68 قانون مجازات اسلامی 1392 تایید می نماید. رای صادره قطعی است.
مستشاران شعبه 22 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
موسی پور ـ نوری نجفی