در تعیین حضانت اطفال مصلحت طفل مورد توجه قرار می گیرد نه عسروحرج پدر و مادر بنابراین دادگاه به اقتضای مصلحت می تواند حضانت طفل قبل از سن هفت سالگـی را به پدر واگذار کند و یا بعد از سن هفت سالگی مجددا مادر را صالح به حضانت بداند.

درخصوص دادخواست خواهان خانم ن.ف. فرزند م. با وکالت آقای الف.گ. به طرفیت آقای ر.پ. فرزند الف. به خواسته ی صدور حکم مبنی بر حضانت فرزند مشترک به نام الف. اختصارا بدین توضیح که وکیل خواهان در دادخواست تقدیمی اظهار می دارد اینجانبه به وکالت از خواهان به استحضار می رساند موکله به موجب سند نکاحیه به تاریخ 16/11/76 به عقد دایم خوانده درآمده است حاصل ازدواج یک فرزند پسر 12 ساله می باشد زوجین در حال حاضر جدا از یکدیگر زندگی می کنند و فرزند مشترک نزد خوانده می باشد موکله اقدام به تقدیم دادخواست تعیین اوقات ملاقات می نماید و هفته ای یک روز تعیین می گردد و از اجرای مفاد دادنامه ملاقات خوانده ممانعت می کند درخواست صدور حکم حضانت را خواستاریم خوانده نیز با ارسال لایحه اظهار می دارد: اختیار این خانم دست خودش نیست و برادرهای ایشان در کارهای او اعمال دخالت می کنند و با اعمال ناشایسته و خلاف قانون و شرع عدم تمکین کرده است دادگاه پس از بررسی مجموع اوراق و محتویات پرونده و ملاحظه کپی مصدق سند نکاحیه و همچنین ملاحظه کپی مصدق سند سجلی که مبین وجود رابطه ابوت و بنوت بین طرفین با کودک می باشد و زوجین به دلیل اختلافات جدای از یکدیگر زندگی می نمایند لذا دادگاه به منظــور رعایــت مصلحت طفل جهت حضــانت موضوع را به واحد مشاوره و روانشناسی ارجاع می دهد و کارشناس جناب دکتر م.ه. اظهارنظر نموده با پدر و مادر و فرزند مصاحبه شده با توجه به رابطه عاطفی شدید فرزند با مادر به صلاح فرزند است نزد مادر زندگی کند و اینکه با مضی بیش از 7 سال که از سن کودک می گذرد مادر درخواست حضانت را نموده است که دادگاه با مداقه در قانون مدنی ملاحظه می گردد قانونگذار حضانت بیش از 7 سال فرزندان اعم از اناث ذکور را به پدر واگذار نموده است لیکن با توجه به ماده 1173 قانون مدنی و اینکه نظریه مشورتی اداره ی حقوقی تحت شماره 4771/7-15/11/69 اشعار دارد آنچه که در مورد حضانت اطفال باید مورد توجه قرار گیرد مصلحت خود طفل است نه عسروحرج پدر و مادر بنابراین اگر دادگاه مصلحت بداند که طفل قبل از سنین مربوطه نزد پدر باشد و یا بعد از سنین مذکور نزد مادر باشد یعنی پدر را صالح نداند می تواند تصمیم مقتضی اتخاذ نماید و احراز صلاحیــت خواهــان مستندا به مواد 1168 و 1169 قانون مدنی حکم به حضانت و سرپرستی فرزند صغیر به نام الف. توسط خواهان (مادرش ) صادر و اعلام می نماید. رای صادره حضوری و ظرف 20 روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد با عنایت به صدور حکم نسبت به اصل دعوی دادگاه در خصوص صدور دستور موقت با تکلیفی مواجه نمی باشد و حکم به رد دعوی صادر می گردد.
رییس شعبه 237 دادگاه عمومی خانواده تهران ـ نورالهی

درخصوص تجدیدنظرخواهی آقای ر.پ. به طرفیت خانم ن.ف. نسبت به دادنامه شماره 577 و 578 مورخ 21/3/92 اصداری از شعبه 237 دادگاه حقوقی (خانواده) تهران که به موجب آن حضانت طفــل مشتــرک به نام الف. 12 ساله به مادر تفویض شده است نظر به اینکه حکم صادره در جهت مصلحت کامل صادر شده است نظر به اینکه دادنامه تجدیدنظرخواسته مطابق دلایل موجود در پرونده و وفق مقررات قانونی صادر گردیده است و ایراد تجدیدنظرخواه در حدی نیست که موجب حصول علم به وجود اشتباه در حکم گردد لذا اعتراض نامبرده قابل انطباق با جهات مقرر در ماده 348 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1379 نمی باشد در نتیجه دادگاه به استناد قسمت اخیر ماده 358 قانون مذکور ضمن رد اعتراض حکم تجدیدنظرخواسته را تایید می نماید. رای صادره قطعی است.
رییس شعبه 11 دادگاه تجدیدنظر تهران ـ مستشار دادگاه
فرهبد ـ علی محمدی