رایی که در مقام تجدیدنظرخواهی نسبت به قرار رد دادخواست تجدیدنظر صادر شده جزو آرای قابل فرجام مصرح در قانون آیین دادرسی مدنی نبوده و قابلیت رسیدگی در دیوان عالی کشور را ندارد.

در تاریخ 20/1/90 خانم الف.ر. به وکالت از طرف آقای ف.الف. به طرفیت خانم س.م. با وکالت بعدی آقای ح.الف. دادخواستی به خواسته صدور گواهی عدم امکان سازش جهت اجرای صیغه طلاق که در شعبه ششم دادگاه حقوقی شهرستان بجنورد ثبت و دادگاه پس از انجام اقدامات و رسیدگی های لازم سرانجام به موجب دادنامه شماره 1025- 91 مورخ 12/9/91 گواهی عدم امکان سازش جهت اجرای صیغه طلاق با شرایط مصرحه در آن صادر نموده است. دادنامه صادره در تاریخ 28/9/91 به وکیل زوجه ابلاغ شد و نامبرده با تقدیم دادخواست نسبت به آن تجدیدنظرخواهی نموده و سپس شعبه یاد شده به موجب دادنامه شماره 414-91 مورخ 22/12/91 به لحاظ عدم رفع نقص از طرف وکیل تجدیدنظرخواه در مهلت قانونی به استناد تبصره 2 ماده 339 قانون آیین دادرسی مدنی قرار رد دادخواست تجدیدنظرخواه را صادر نموده که قرار صادره مورد تجدیدنظرخواهی وکیل زوجه قرار گرفته و شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان خراسان شمالی به موضوع رسیدگی و طی دادنامه شماره 261- 92 مورخ 21/3/92 اعتراض مطروحه را غیر وارد تشخیص و ضمن رد آن دادنامه معترض عنه را تایید نموده است. دادنامه اخیرالذکر در تاریخ 28/3/92 به وکیل زوجه ابلاغ شد و نامبرده در تاریخ 12/4/92 با تقدیم دادخواست نسبت به دادنامه فوق الذکر و دادنامه بدوی متضمن گواهی عدم امکان سازش فرجام خواهی نموده که پس از طی تشریفات قانونی و وصول پرونده به دیوان عالی کشور جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع گردیده است.

اولا: در خصوص فرجام خواهی آقای ح.الف. به وکالت از طرف خانم س.م. نسبت به دادنامه شماره 261-92 مورخ 21/3/92 شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان خراسان شمالی که بر تایید قرار رد دادخواست تجدیدنظر شماره 414-91 مورخ 22/12/91 صادره از شعبه ششم دادگاه حقوقی شهرستان بجنورد صادر گردیده است با توجه به محتویات پرونده و قطع نظر از صحت و سقم اعتراض مطروحه نظر به این که دادنـامه فـرجام خواسته که در مقـام تجـدیدنظرخواهی نسبت به قرار رد دادخواست تجدیدنظر صادره از دادگاه بدوی اصدار یافته جزو آرای قابل فرجام مصرحه در بند ب ماده 368 قانون آیین دادرسی مدنی محسوب نبوده و قابلیت رسیدگی در دیوان عالی کشور را ندارد بنابراین و به لحاظ غیر قابل فرجام بودن دادنامه فرجام خواسته قرار رد درخواست فرجامی فرجام خواه صادر و اعلام می گردد. ثانیا: در خصوص فرجام خواهی وکیل فرجام خواه نسبت به دادنامه شماره 25-91 مورخ 12/9/91 شعبه ششم دادگاه حقوقی شهرستان بجنورد متضمن گواهی عدم امکان سازش جهت اجرای صیغه طلاق به خواسته زوج فرجام خوانده با توجه به محتویات پرونده نظر به این که دادنامه فرجام خواسته فوق الذکر در تاریخ 28/9/91 به وکیل فرجام خواه که حسب مندرجات وکالت نامه پیوست پرونده حق اقدام در مراحل تجدیدنظر و فرجام را داشته ابلاغ گردیده و نامبرده در تاریخ 12/4/92 با تقدیم دادخواست نسبت به آن فرجام خواهی نموده که خارج از مهلت قانونی مقرر در ماده 397 قانون آیین دادرسی مدنی محسوب می گردد بنابراین دادخواست فرجامی وکیل فرجام خواه به لحاظ تقدیم آن در خارج از مهلت قانونی قابلیت استماع و رسیدگی در دیوان عالی کشور را نداشته و پرونده به دادگاه محترم صادر کننده دادنامه فرجام خواسته ارسال می گردد تا در اجرای قسمت اخیر ماده 383 قانون آیین دادرسی مدنی به تکلیف قانونی خود عمل نماید مقرر می دارد پرونده از موجودی کسر و به مرجع ذی ربط اعاده تا نسبت به ارسال پرونده به دادگاه محترم صادر کننده رای فرجام خواسته اقدام نمایند
رییس شعبه 8 دیوان عالی کشور- مستشاران
عباسیان - ناصح - اللهیاری