این است که آقای ر.ر. فرزند ع. 60 ساله اهل و ساکن رشت دادخواستی به خواسته ی تخلیه یک باب مغازه به طرفیت آقای ف.ن. تقدیم دادگستری رشت و اظهار داشته که طی
اجاره نامه رسمی شماره 116974 مورخ 4/10/81 ملک خود را به خوانده به مدت یک سال به
اجاره داده است که مورد تحت شمول قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1376 نیز می باشد و مستاجر از بابت
سرقفلی نیز مبلغی نپرداخته خواستار صدور
حکم تخلیه می باشد.
پرونده به شعبه سوم دادگاه عمومی حقوقی رشت ارجاع و این شعبه بدون ورود به رسیدگی و تحقیق با این استدلال که
سند اجاره بین خواهان و خوانده در دفتر اسناد رسمی تنظیم شده و برابر ماده 3 قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 26/5/76 تخلیه عین مستاجره که مستند به
سند رسمی است توسط دوایر اجرای ثبت انجام می گیرد لذا با نفی صلاحیت خویش قرار عدم صلاحیت به صلاحیت اداره ثبت
اسناد و املاک رشت صادر می نماید پرونده پس از صدور قرار در اعمال ماده 28 قانون آیین دادرسی مدنی و
رای وحدت رویه شماره 660
هیات عمومی دیوان عالی کشور پرونده به دیوان عالی کشور ارسال و به این شعبه ارجاع شده است.