با توجه به اینکه کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی مقرر داشته که اتباع کلیه اعضا از حقوق مساوی مانند اتباع داخلی برخوردارند و کشور ایران نیز به این کنوانسیون پیوسته است و چون اتباع داخلی از ایداع تامین در جریان دادخواهی معاف هستند اخذ تامین از خواهان دارای تابعیت خارجی در خصوص دعاوی مربوط به علامت تجاری مطابق مقررات قانونی نیست.

در خصوص دعوی آقای م.خ. به وکالت از شرکت پ.و. و شرکت پ.پ. به طرفیت شرکت پ.الف. به شماره ثبت.. .. با وکالت آقای م.ر. مبنی بر اعلام فسخ قرارداد اجاره بهره برداری از علایم تجاری و دانش تکنولوژی مورخ اول جولای سال 2000 میلادی و ممنوعیت خوانده از هر قسم استفاده از علایم تجاری و دانش تکنولوژی خواهان ها و محکومیت به پرداخت حق امتیاز محصولات تولیدی موجود حین فسخ قرارداد فعلا مقوم به 000/000/51 ریال با احتساب خسارات دادرسی دادگاه با توجه به محتویات پرونده و اظهارات و مدافعات وکلای اصحاب دعوی اولا در خصوص درخواست اخذ تامین از خواهان با استناد به ماده 144 قانون آیین دادرسی مدنی با توجه به اینکه موضوع مختلف فیه راجع است به علامت تجاری که دارای قانون خاص (قانون ثبت اختراعات طرح های صنعتی و علایم تجاری) می باشد و در این مورد کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی هم وضع شده که مطابق مواد 2و6 خامس کنوانسیون و توجها به الحاق دولت های ایران و آلمان به کنوانسیون و لزوم رعایت مقررات مربوطه (برخورداری کلیه اعضا از حقوق مساوی مانند اتباع داخلی) و توجها به معافیت اتباع داخلی از ایداع چنین تامینی در جریان دادخواهی لذا ایراد مذکور غیر وارد تشخیص و مردود اعلام می گردد ثانیا در خصوص ایراد عدم صلاحیت معنونه از سوی وکیل خوانده نظر به اینکه مستند خواهان قرارداد مورخ اول جولای 2000 میلادی می باشد که در کشور آلمان فی مابین تنظیم شده و به موجب ماده 17 قرارداد مقرر گردیده در صورت بروز هرگونه اختلاف در رابطه با این قرارداد منحصرا دادگاه های آلمان صالح به رسیدگی و قانون حاکم هم قانون آلمان است و با توجه به اصل حاکمیت اراده و نظر به اینکه قضیه حاضر خارج از شمول مواد 971 و 975 قانون مدنی است لذا با وارد تشخیص دادن ایراد اخیرالذکر مستندا به ماده 2 قانون آیین دادرسی مدنی دعوی مطروحه را غیرقابل استماع تشخیص داده و قرار رد آن را صادر و اعلام می دارد رای صادره ظرف مهلت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدید نظرخواهی در محاکم تجدیدنظر تهران می باشد.
رییس شعبه 3 دادگاه عمومی حقوقی تهران - احمدی

تجدید نظرخواهی 1- شرکت پ.و. 2- شرکت پ.پ. به طرفیت شرکت پ.الف. (سهامی خاص) نسبت به دادنامه شماره 01091مورخ 10/12/91 صادره از شعبه سوم دادگاه عمومی حقوقی تهران که بر اساس آن قرار رد دعوی تجدیدنظرخواهان در مورد دعوی آن ها مبنی بر فسخ قرارداد اجاره بهره برداری از علایم تجاری و دانش تکنولوژی خواهان ها و محکومیت به پرداخت حق امتیاز محصولات تولیدی صادر و اعلام شده است وارد و موجه نمی باشد زیرا دادنامه تجدیدنظر خواسته وفق مقررات و بر اساس محتویات پرونده صادرشده و از ناحیه آقای وکیل تجدیدنظرخواه علل و جهات موجه ای که موجبات نقض و از هم گسیختن دادنامه تجدیدنظر خواسته را فراهم نماید ابراز و اقامه نشده است بر این اساس تجدیدنظرخواهی خارج از شقوق مندرج در ماده 348 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی تشخیص به استناد صدر ماده 353 همان قانون با رد تجدیدنظرخواهی دادنامه تجدیدنظر خواسته تایید می شود رای صادره قطعی است.
مستشاران شعبه 44 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
شیخ علیا لواسانی ـ توحیدی