در صورت انعقاد توافق نامه بین زوجین مبنی بر عدم تمکین وعدم پرداخت نفقه تا تاریخ معین توافق مذکور نافذ بوده و رای دادگاه درخصوص دعوای نفقه یا تمکین باید با لحاظ توافق به عمل آمده صادر گردد.

درخصوص دعوی خانم ف.ف. فرزند جابر با وکالت م.س. به طرفیت شوهرش ج.س. فرزند ن. به خواسته مطالبه نفقه معوقه از تاریخ 1/2/1387 لغایت صدور حکم به انضمام خسارت دادرسی. دادگاه پس از احراز رابطه زوجیت دایم به نحو صحت بین خوانده و خواهان بر اساس اسناد سجلی و سند نکاحیه از آنجایی که از جمله حقوق مسلم زن از شوهرش نفقه می باشد و نفقه نیز شامل مسکن و لباس و خوراک و دیگر حوایج ضروری می باشد لهذا به شرح دادخواست تقدیمی از سوی خواهان و به شرح توضیحات ماخوذه از طرفین و نهایتا به شرح نظریه کارشناس دعوی خواهان را مقرون به واقع دانسته و خواسته خواهان را موجه و قانونی تشخیص داده و مستندا به مواد 1106 و 1107 و 1206 قانون مدنی خوانده را به پرداخت از تاریخ 1/2/87 لغایت پایان 87 ماهانه مبلغ یک صد هزار تومان و از تاریخ 1/1/88 لغایت پایان 88 ماهانه مبلغ یک صد و بیست هزار تومان و از تاریخ 1/1/89 لغایت 15/7/89 ماهانه یک صد و شصت و پنج هزارتومان و از تاریخ 16/7/89 لغایت پایان 89 ماهانه مبلغ سیصد هزار تومان و از تاریخ 1/1/90 لغایت پایان 1390 ماهانه مبلغ سیصد و چهل هزار تومان و از تاریخ 1/1/91 لغایت صدور حکم ماهانه مبلغ سیصد و هشتاد و پنج هزارتومان بابت اصل خواسته و تسبیبا به استناد مواد 515 و 519 قانون آیین دادرسی در امور مدنی به پرداخت مبلغ 740/880/2 ریال بابت خسارت دادرسی به صندوق دولت و حق الوکاله وکیل طبق تعرفه دولتی محکوم می نماید. رای صادره حضوری است و ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 266 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ محمدی

درخصوص تجدیدنظرخواهی آقای ج.س. فرزند ن. به طرفیت آقای ف.ف. فرزند ج. نسبت به دادنامه شماره 146 مورخ 11/2/1392 شعبه محترم 266 دادگاه عمومی حقوقی تهران در پرونده کلاسه 1441 مبنی بر صدور حکم محکومیت به پرداخت نفقه معوقه از تاریخ 1/2/1387 لغایت صدور حکم مورخ 11/2/1392. با توجه به محتویات پرونده و امعان نظر در اوراق و مندرجات آن مفاد لایحه تجدیدنظرخواهی و لوایح دفاعیه طرفین مدلول دادنامه تجدیدنظرخواسته رای صادر شده دادگاه بدوی از مورخ 1/2/1387 لغایت مورخ 22/1/1388 مبنی بر محکومیت به پرداخت نفقه معوقه بر اساس مستندات موجود در پرونده صادر نگردیده و تجدیدنظرخواهی وارد تشخیص داده می شود. زیرا زوجین طی توافق نامه مورخ 3/12/1387 با یکدیگر توافق کرده اند که تا مورخ 22/1/1388 نسبت به یکدیگر ادعایی در مورد تمکین و نفقه نداشته باشند؛ لذا این دادگاه با عنایت به این توافق نامه و با استناد به ماده 358 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی و نیز ماده 1257 قانون مدنی ضمن قبول دادخواست تجدیدنظرخواهی رای صادرشده دادگاه بدوی را درخصوص محکومیت به پرداخت نفقه از مورخ 1/2/1387 لغایت 22/1/1388 نقض و حکم به رد دعوی خواهان نفقه صادر و اعلام می کند و درخصوص قسمت دیگر دادنامه مبنی بر محکومیت تجدیدنظرخواه به پرداخت نفقه از مورخ 23/8/1388 لغایت صدور حکم مورخ 11/2/1392 مطابق شرح دادنامه با عنایت به اینکه تجدیدنظرخواه دلیلی دال بر نشوز تجدیدنظرخوانده به دادگاه ارایه نکرده است و رای دادگاه بدوی بر اساس مستندات موجود در پرونده صادر گردیده است و تجدیدنظرخواه ایراد و اعتراض موجهی که موجبات نقض دادنامه اعتراض شده را در این قسمت فراهم آورد ابراز ننموده است؛ لذا این دادگاه تجدیدنظرخواهی را وارد نداسته و با توجه به مراتب مذکور ضمن رد دادخواست تجدیدنظرخواهی رای صادر شده دادگاه بدوی را درخصوص محکومیت به پرداخت نفقه معوقه از مورخ 13/1/1388 لغایت صدور حکم مورخ 1/2/1392 به شرح دادنامه اصداری با استناد به مواده 358 و 365 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی تایید و استوار می کند. این رای قطعی است.
رییس شعبه 24 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
مرادی ـ روحانی