در دعوای مطالبه مبلغ ودیعه از سوی مستاجر ملک مشاع که مشارالیه در عین حال مالک مشاع سه دانگ دیگر همان مال است دریافت ودیعه منوط به تخلیه کامل ملک مشاع است زیرا تصرف در هر جزء مشاع قبل از افراز متضمن تصرف در حصه شریک دیگر هم هست.

درخصوص دعوی خواهان (ف.ع.) به طرفیت خوانده (م.ح.) دایر بر استرداد مبلغ ودیعه معادل/ 000/000/632 ریال و چک امانی به شماره 910324 مورخ 10/8/89 با احتساب خسارات دادرسی اگرچه به موجب اجاره نامه عادی مورخ 10/8/88 شش دانگ یک دستگاه منزل مسکونی در قید اجاره خواهان قرار گرفته است و مدت آن نیز پایان یافته است و هر چند سه دانگ از مورد اجاره مستحق للغیر در آمده و پس از صدور حکم خلع ید مشاعی سرانجام سه دانگ مالکیت ملک مذکور به خواهان انتقال یافته است لکن نظر به اینکه رد مبلغ ودیعه و چک تضمین تخلیه منوط به تخلیه مورد اجاره بوده و ادعای خواهان مبنی بر اینکه در سه دانگ ملکی ابتیاعی خود متصرف است موثر در مقام نیست؛ زیرا تصرف در هر جزء قبل از افراز و تعیین سهم هر یک از شرکاء ضمنا تصرف در سهم شرکاء نیز می باشد بنابراین دعوی خواهان به کیفیت معنونه قابل جریان نبوده است و به استناد ماده 2 از قانون آیین دادرسی مدنی قرار رد دعوی خواهان صادر و اعلام می گردد. رای صادره ظرف 20 روز تجدیدنظر پذیر است.
رییس شعبه 17 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ شیرزاد

درخصوص تجدیدنظرخواهی آقای ف.ع. به طرفیت خانم م.ح. نسبت به دادنامه شماره 91/967 شعبه 17 دادگاه عمومی حقوقی تهران که به موجب آن قرار رد دعوی تجدیدنظرخواه مبنی بر استرداد مبلغ ودیعه و چک امانی صادر شده است. نظر به اینکه دادنامه تجدیدنظرخواسته با توجه به محتویات پرونده مطابق مقررات قانونی صادرگردیده است و ادعای تجدیدنظرخواه قابل انطباق با شقوق ماده 348 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب سال 1379 نمی باشد لذا اعتراض نام برده غیرموجه تشخیص و به استناد ماده 353 قانون مذکور ضمن رد اعتراض دادنامه تجدیدنظرخواسته تایید می گردد. رای صادره قطعی است.
رییس شعبه 29 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
حسینی ـ احمدی