در صدور پروانه برای پلاک‎های افرازی نیازی به اذن همسایه مجاور نیست زیرا تصمیم راجع به یک پلاک به پلاک دیگر تسری ندارد.

آقای (ع.ع.) مدعی شده شهرداری حدود 20 سال قبل بدون اذن وی بر خلاف مادتین 118 و 119 قانون آیین دادرسی مدنی و افراز و تفکیک برای ملک همجوار با دیوار مشترک اجازه ساخت داده اکنون که قصد اخذ مجوز احداث بنا دارد رضایت همسایه را شرط کرده و لذا او را مغبون کرده چرا که اگر همسایه ساخت و ساز نمی کرد باید دو پلاک که قبلا یک پلاک بوده را تجمیع می نمودیم و پارکینگ را هم تامین می کردیم و مزاحمت هم برای همسایه ها به وجود نمی آوردیم. علی هذا درخواست تصدیق خسارت را خواسته است. شهرداری طی لایحه شماره.. . اعلام داشته: اولا ـ در پلاک های افرازی و جدا از هم (جهت ساخت) نیازی به اذن همسایه مجاور نیست. ثانیا ـ تصمیم راجع به یک پلاک به پلاک دیگر تسری ندارد. ثالثا ـ خسارت وارده از ناحیه همسایه قابل طرح در محاکم عمومی دادگستری است و خارج از مصادیق ماده 13 قانون دیوان عدالت اداری است. رابعا ـ شاکی گفته مشروط نمودن رضایت همجوار جهت صدور مجوز ساخت 100% سطح اشغال از سوی شهرداری برای وی خسارت بوده در حالی که دلیلی جهت ورود خسارت از سوی شهرداری ارایه نکرده [است]. خامسا ـ طبق ضوابط و مقررات شهرسازی و طرح تفصیلی و جامع شهر تهران احداث بنا در 60% سطح اشغال امکان پذیر است و خواسته شاکی مبنی بر مجوز ساخت 100% خلاف ضوابط است. سادسا ـ شاکی منفعت خود را در ضرر به دیگران قرار داده که با قاعده لاضرر در تضاد است. سابعا ـ خواسته شاکی خسارت عدم النفع است و طبق ماده 515 قانون آیین دادرسی مدنی قابل مطالبه نیست. علی هذا شکایت غیر وارد تشخیص حکم به رد آن صادر می گردد. رای صادره قطعی است.
رییس شعبه 30 دیوان عدالت اداری ـ مستشار شعبه
محمدی ـ شریفی