درخصوص شکایت ح.ز. فرزند الف. با وکالت آقای م.ب. و آقای م.ج. دایر بر
کلاهبرداری از طریق شکایت واهی و ترساندن از امور غیر واقع بدین توضیح که حسب لایحه ی تقدیمی از سوی یکی از وکلای شاکی به نام م.ب. و اظهارات خود شاکی در دادگاه مورخ 24/4/91 شخصی به نام م.ع. فرزند ع. شکایتی را از آقای ح.ز. دایر بر کیف قاپی مطرح می کند و با مانورهای متقلبانه و ترفندهای ماهرانه با تشکیل پرونده های واهی و دروغین علیه نام برده او را مجبور به پرداخت مبلغ بیست و دو میلیون تومان جهت اخذ رضایت می کند و سپس در دفترخانه ی شماره ی 139 تهران اعلام گذشت می نماید. با عنایت به مراتب فوق و مضاف بر آن صرف نظر از اینکه شخص متشاکی حسب اظهارات شاکی تحت نام دیگری (با نام د.ز.) علیه افراد دیگری طرح شکایت کرده است؛ نظر به اینکه صرف مراجعه به مرجع قضایی و طرح شکایت ولو واهی وسیله متقلبانه محسوب نمی شود که به طور مستقیم و براساس آن شکایت مجنی علیه اغفال شده و جهت اخذ رضایت پول یا مالی به شاکی بدهد بلکه منطقا و از نظر قانونی شخص مشتکی عنه باید بر اثر یک وسیله متقلبانه اغفال شده باشد؛ لذا دادگاه هیچ رابطه ای را میان طرح شکایت شاکی و دادن پول از سوی مشتکی عنه جهت اخذ رضایت که منجربه وقوع بزه
کلاهبرداری شود برقرارنمی داند؛ بنابراین طبق اصل 37 قانون اساسی و بند الف ماده 177 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری رای بر برایت ایشان صادر و اعلام می کند. رای صادر شده حضوری و ظرف20 روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در محاکم تجدیدنظر استان تهران خواهدبود.
رییس شعبه 103 دادگاه عمومی جزایی شهرستان بهارستان ـ موسوی