تنها مالک علامت تجاری یا قائم مقام او حق تقاضای ابطال ثبت علامت تجاری مشابه را دارند و دیگر ذی نفعان نمی توانند چنین تقاضایی نمایند. لذا وارد کننده یک محصول خارجی که واردات کالا از طرف وی ملازمه با مالکیت علامت تجاری ندارد حق طرح دعوی ابطال علامت تجاری مشابه کالای وارداتی را ندارد.

در خصوص دعوی آقای ح.ه. به وکالت از آقایان پ. و پ.ن. و شرکت الف.ر. به طرفیت آقای ح.ب. با وکالت خانم ش.خ. مبنی بر ابطال علامت ثبتی به شماره 175073 مورخ 22/10/89 تحت عنوان CORSAIR و الزام خوانده به پرداخت هزینه دادرسی و حق الوکاله و دیگر خسارات وارده از طرف خوانده در طی دادرسی دادگاه از توجه به محتویات پرونده و مفاد دادخواست و مدافعات وکیل خوانده به شرح لایحه پیوست نظر به اینکه علامت تجاری مذکور متعلق به شرکت آمریکایی می باشد و خواهان حسب ادعا از سال 1386 اقدام به واردات قطعات رایانه با برند مذکور نموده و به همین اعتبار درخواست ابطال علامت ثبت شده خوانده را نموده است اما دادگاه به لحاظ عدم مالکیت خواهان نسبت به علامت تجاری متنازع فیه و اینکه واردات کالا یا نمایندگی توزیع کالا به فرض صحت ایجاد حق طرح دعوی ابطال علامت به لحاظ تعلق آن به شرکت آمریکایی نمی نماید و مفهوم بند ه ماده 32 قانون ثبت اختراعات طرح های صنعتی و علایم تجاری هم دلالت بر حق طرح دعوی از ناحیه مالک علامت دارد بنابراین دعوی مطروحه به لحاظ ذی نفع نبودن خواهان و عدم احراز سمت وی در طرح دعوی غیر وارد تشخیص و مستندا به بند 10 ماده 84 و 89 از قانون آیین دادرسی مدنی قرار رد آن صادر و اعلام می گردد. قرار صادره ظرف مهلت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در محاکم تجدیدنظر تهران می باشد.
رییس شعبه 3 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ احمدی

آقایان پ. و پ. نام خانوادگی هر دو ن. با وکالت آقای س.ه. به طرفیت آقای ح.ب. با وکالت خانم ش.خ. نسبت به دادنامه شماره 329-25/4/91 شعبه سوم دادگاه عمومی حقوقی تهران تجدیدنظرخواهی کرده اند بر اساس دادنامه موصوف درباره ی دعوی تجدیدنظرخواهان ها به خواسته ابطال علامت ثبتی به شماره 175073-22/10/89 تحت عنوان CORSAIR و مطالبه خسارات دادرسی اجمالا با این استدلال که علامت تجاری مذکور متعلق به شرکت آمریکایی می باشد و تجدیدنظرخواه حسب ادعا از سال 1386 اقدام به واردات قطعات رایانه با برند مذکور نموده و به همین اعتبار درخواست ابطال علامت ثبت شده خوانده را نموده است و چون نامبردگان مالکیتی نسبت به علامت مذکور نداشته و واردات کالا یا نمایندگی توزیع کالا به فرض صحت حق طرح دعوی ابطال علامت به لحاظ تعلق آن به شرکت آمریکایی ایجاد نمی نماید و مفهوم بند هـ ماده 32 قانون ثبت اختراعات و طرح های صنعتی و علایم تجاری هم دلالت برحق طرح دعوی از ناحیه مالک علامت تجاری دارد نامبردگان را ذی نفع در طرح دعوی تشخیص نداده و مستندا به بند 10 ماده 84 و 89 قانون آیین دادرسی مدنی قرار رد دعوی صادرگردیده است. دادگاه با بررسی محتویات و مستندات پرونده و مطالعه لوایح ابرازی از ناحیه طرفین نظر به اینکه مقصود از ذی نفع در ماده 41 قانون ثبت اختراعات و طرح های صنعتی و علایم تجاری کسی است که برابر با مقررات قانونی علامت تجاری به نام وی به ثبت رسیده است یا قایم مقام قانونی مالک می باشد یا اینکه حق استفاده انحصاری از علامت تجاری را دارد نظر به اینکه واردات کالا با یک علامت تجاری خاص ملازمه با مالکیت وارد کننده نسبت به علامت مذکور ندارد و چنین شخص ذی نفع برای طرح دعوی ابطال علامت تجاری شناخته نمی شود. نظر به اینکه از ناحیه تجدیدنظرخواهان ها دلیلی که نشان دهد مالک علامت تجاری مورد ترافع می باشند یا اینکه حق استفاده از علامت مذکور را دارند ارایه نگردیده است از این رو تجدیدنظرخواهی غیر وارد تشخیص داده می شود مستندا به ماده 353 قانون آیین دادرسی مدنی دادنامه تجدیدنظرخواسته تایید می گردد. این رای قطعی است.
رییس شعبه 12 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
دوبحری ـ نورزاد