قتل با شلیک گلوله به کشاله ران که کشنده بودن آن عرفا شناخته شده نیست از مصادیق بزه قتل عمد محسوب نمی شود.

آقای ف. به اتهام قتل عمدی مرحوم س. با اسلحه شکاری و حمل غیرمجاز اسلحه شکاری حسب شکایت اولیای دم متوفی تحت تعقیب دادسرای عمومی و انقلاب.. . واقع و به موجب دادنامه صادره از شعبه 17 دادگاه کیفری استان.. . به قصاص نفس و تحمل سه سال حبس محکومیت یافته است؛ بدین شرح که بین متهم و متوفی بدوا مشاجره لفظی رخ داده است و متهم با اسلحه شکاری که در اختیار داشته به سمت متوفی شلیک و متواری شده است و متوفی نیز پس از اعزام به بیمارستان فوت نموده است. اولیای دم متوفی آقای ح. پدر متوفی و خانم ه. مادر متوفی از ابتدای تحقیق تا دادگاه ضمن اعلام شکایت تقاضای قصاص متهم را نموده اند. پزشکی قانونی علت فوت را شوک هیپوولمیک ناشی از خونریزی شدید داخلی و خارجی در اثر آسیب عروق اصلی اندام تحتانی چپ به دنبال اصابت پرتابه ای نافذ شتابدار تعیین نموده است(صفحه71) و در جسد آثاری از ضربه مغزی یا آسیب سایر قسمت ها وجود نداشته و علت فوت خون ریزی ناشی از اصابت گلوله به کشاله ران بوده است(صفحه102). آقای ب. 22 ساله به عنوان گواه اظهار داشته است: من چوپان گله خودم هستم و متهم چوپان ن. بود و غروب حادثه من به اتاق خودم رفتم و س. کمک من کرده بود و باهم شام خوردیم. مقتول به من گفت بیا برویم سراغ گله و بعضی شب ها می رفتیم. متهم صدا زد هر وقت می روید مرا خبر کن وقتی که می خواستیم برویم سراغ متهم رفتیم که در اتاق نبود و دنبال وی می گشتیم و متوجه شدیم رفته تلفن بزند و بعد از چند دقیقه متهم آمد و بیرون اتاق با مقتول نیم ساعت باهم صحبت کردند و بعد داخل اتاق آمدند و من با گوشی خود بازی می کردم. متهم به مقتول گفت تو حرف زده ای و او انکار کرد و متهم به سمت مقتول اسلحه کشید و صدای تیر شنیدم نگاه کردم دیدم مقتول به سمت متهم جهت گرفتن اسلحه رفت و هر دو روی زمین افتادند و هنگام شلیک متهم ایستاده بود و س. نشسته بود و هنگام اسلحه کشیدن مقتول ایستاد و متهم شلیک کرد و تیر به مقتول خورد و اسلحه را از دست یکدیگر می کشیدند که من اسلحه را گرفتم و متهم فرار کرد. من موضوع را به ح. که در اتاق دیگر بود اطلاع دادم و با ماشین وی را به بیمارستان رساندیم و البته برادرم او را برد(صفحه81). آقای ح. اظهار داشته است: ساعت 19:30 من در اتاقی که 500 متر با آغل الف. فاصله داشت خواب بودم که ب. آمد داخل و با صدای بلند گفت بلند شو که ف. با تیر س. را زد و الآن می میرد و من هم با سرعت به طرف ماشین خودم رفتم و وقتی که رسیدم ف. رفته بود و س. دراز کشیده بود و وی را داخل ماشین گذاشته به بیمارستان بردم(صفحه21). آقای ن. نیز اظهار داشته است: چوپان بنده ف. با اسلحه تک تیر بنده که جواز داشتم و ف. می دانسته که آن را کجا نگه داری می کنم برداشته و به س. تیراندازی کرده(صفحه22). نظریه اداره تشخیص هویت و آزمایشگاه جنایی در خصوص سلاح و پوکه اخذ شده که اظهار شده است با تفنگ شکاری تک لول شماره.. . سالم و بدون نقص و آماده به کار بوده و فشنگ متعلق به یک عدد پوکه جنایی GAUGE12 از سلاح مذکور شلیک شده است(صفحه141). از متهم ف. 22 ساله چوپان تحقیق شده است که در مرجع انتظامی اظهار داشته است: دارای سه فقره سابقه نگه داری و مصرف مواد مخدر و سرقت و نگه داری اسلحه غیرمجاز جنگی هستم و(در تاریخ 1392/02/15) به همراه س. و ب. در اتاقک الف. بودیم و با هم صحبت می کردیم و س. حرفی را پشت سر بنده زده بود باعث شد که خیلی عصبانی شوم و یک دفعه از س. پرسیدم آیا شما این حرف را زده ای؟ س. انکار می کرد که بنده در همان حالت عصبانیت اسلحه تک لول آقای ن. که همیشه دست خودم بود و قبلا فشنگ درون آن گذاشته بودم را به سمت س. گرفتم و می خواستم تیر را جلوی پایش بزنم که س. به من خیز برداشت و تیر به پای وی برخورد کرد و اسلحه را به ب. دادم و گفتم با کمک برادرت ح. را به بیمارستان برسان. از قبل برنامه ریزی کرده بودم که با تیر او را بترسانم و قصد کشتن نداشتم(صفحه42). در حضور بازپرس نیز ضمن تکرار اظهارات اضافه نموده است: من اسلحه شکاری که متعلق به ن. بوده جهت ترساندن وی به سمت س. گرفتم و س. از جای خود بلند شد به طرف من هجوم آورد تا اسلحه را از من بگیرد و ب. هم از سمت دیگر آمد که اسلحه را از من بگیرد که در همین حین اسلحه شلیک شد گلوله به مقتول اصابت کرد(صفحه50). در تحقیقات بعدی اظهار داشته است: اسلحه داخل اتاق بود و من آن را با خود به بیابان می بردم و ب. به من گفت که اسلحه را بکش من می آیم و ضامن می شوم و زمانی که ب. به همراه مقتول به سمت من آمدند تا اسلحه را بگیرند اسلحه شلیک کرد و در خصوص قتل باهم صحبت نکرده و هماهنگ نشده بودیم(صفحه85). پرونده پس از پایان تحقیقات با صدور قرار مجرمیت و کیفرخواست به دادگاه ارسال شده است و شعبه 17 کیفری استان.. . عهده دار رسیدگی شده است و در جلسه مورخ 1393/07/07 دادگاه که با حضور اولیای دم متوفی و وکلای آنان و متهم و وکیل وی و نیز نماینده دادستان تشکیل شده است. متهم اظهار داشته است: اتهام را قبول ندارم و من آن شب دستم روی ماشه نرفته است. می خواستیم او را بترسانیم و ن. گفت برو او را بترسان. ب. گفت اسلحه را بکش و بگو می زنمت من هم می آیم و اسلحه را از دست تو می گیرم که من هم همین کار را کردم اما وقتی که می خواست اسلحه را از دست من دربیاورد. اسلحه چکید و س. گفت زدی توی پایم و من فکر کردم دروغ می گوید. من اسلحه را ول کردم و رفتم. به جز من و س. و ب. در آن محل کس دیگری نبود. ن. گفت برو او را بترسان. اظهارات قبلی خود در پرونده را قبول دارم ولی چون قرار بود که ن. با من به آگاهی بیاید و در ادامه و در پاسخ سوالات دادگاه اظهار داشته است: شاید انگشتم روی ماشه رفته باشد. ن. گفت اسلحه را رویش بکش تا بترسد و هر جا نرود این حرف ها را بزند و آبروی من و دخترم را ببرد. من مجوز سلاح نداشتم. اسلحه مدتی در دست من بود و از همان روز گلوله گذاشته بودم. س. اول آخر اتاق بود و بعد جلو آمد و زمان شلیک حدود یک متر فاصله داشت. من امیدوار بودم که ن. پیگیر کارهای من باشد. پس از اظهارات طرفین و وکلاء دادگاه به منظور انجام مشورت قضایی جلسه را قطع و اعلام تنفس نموده و پس از پایان مجددا به دادگاه فراخوانده است. اخذ آخرین دفاعیات متهم در خصوص قتل عمدی و حمل سلاح غیرمجاز با اعلام ختم دادرسی مبادرت به انشاء رای نموده است. در خصوص اتهامات انتسابی به استناد مواد 160 164 211 بند ب ماده 290 301 351 381 قانون مجازات اسلامی و بند پ ماده 6 قانون مجازات قاچاق اسلحه و مهمات و دارندگان سلاح و مهمات غیرمجاز 1390 و ماده 18 قانون مذکور در مورد اتهام قتل عمدی حکم به قصاص نفس و در مورد اتهام حمل اسلحه غیرمجاز به تحمل سه سال صادر و رای صادره پس از ابلاغ در موعد مقرر از سوی محکوم علیه و وکیل وی مورد تجدیدنظرخواهی واقع شده و پرونده نیز پس از وصول به دیوان عالی کشور به این شعبه ارجاع شده است.

اعتراض آقای ف. با وکالت الف. نسبت به دادنامه صادره که حکم به محکومیت وی به قصاص نفس به اتهام قتل عمدی و تحمل سه سال حبس به اتهام حمل اسلحه غیرمجاز صادر شده است وارد است؛ زیرا اظهارات و مدافعات متهم و گواه حاضر در صحنه موید عدم قتل بوده و پایین تنه و به ویژه ران منطقه یا موضع حساس نبوده تا دلالت بر عمدی بودن قتل نماید و با فرض که نقطه معینی از آن حساس باشد در عرف مردم شناخته شده نیست و اظهارات وی به قصد ترساندن یا تنبیه مقتول هم آن را از مصادیق قتل شبه عمد قرار می دهد. در خصوص اتهام حمل سلاح نیز با توجه به نوع اسلحه به کار گرفته شده اتهام با بند الف ماده 6 قانون مجازات قاچاق اسلحه و مهمات و دارندگان سلاح و مهمات غیرمجاز 1390 تطبیق داشته و چون در تعیین مجازات نیز اشتباه شده است لهذا رای دادگاه به استناد مواد 265 و 266 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری نقض و رسیدگی به آن به دادگاه هم عرض ارجاع می گردد.
شعبه 32 دیوان عالی کشور - رییس و عضو معاون
رضا فرج اللهی - عبدالحمید مرتضوی