طی شکایت شاکی خص
وصی شعبه چهارم بازپرسی مبادرت به صدور قرار منع تغقیب نموده است؛ قرار مزبور مورد اعتراض شاکی قرار گرفته و بر این مبنا شعبه 1057 دادگاه کارکنان دولت مبادرت به صدور رای به شرح ذیل نموده است:
در خصوص اعتراض آقای م. مشاور حقوقی س. و مدیر کل دفتر حقوقی به قرار منع تعقیب شماره 900078-16/7/90 اصداری از شعبه چهارم بازپرسی دادسرای کارکنان دولت (فرهنگ و رسانه) درباره آقایان 1- ع. دایر به ترجمه غیر قانونی اثر علمی دو کتاب انگلیسی برای دانشجویان رشته های هنرهای تجسمی متعلق به شاکی بدون اذن وی 2- م. فرزند ع. مدیر انتشارات ج. دایر به نشر و پخش ترجمه غیر قانونی اثر علمی اشاره شده دادگاه با عنایت به جمیع اوراق و محتویات پرونده شکایت اولیه شاکی اظهارات مشتکی عنه که اقرار به عمل خود نموده صورت جلسه کشف کتابهای مارالذکر (از انتشارات ج.) و با لحاظ بند 5 ماده 3
قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان بدین توضیح که مطابق بند فوق ترجمه اثر جزء حقوق مادی متعلق به پدیدآورنده اثر می باشد یعنی ترجمه کتاب انگلیسی برای دانشجویان رشته های هنرهای تجسمی که متعلق به شاکی (س.) بوده نمی توان بدون اجازه صاحب اثر انجام و نشر نمود که در مانحن فیه بنا به اذعان آقای م. (احدی از مشتکی عنهما) ترجمه بدون اجازه س. صورت گرفته است علی هذا نظر به حمایت قانونگذار از حقوق مادی پدیدآورنده اثر و بیان ضمانت اجرا و مجازات آن در ماده 24 قانون مارالذکر عمل ارتکابی مشتکی عنهما به شرط تحقق عنصر روانی جرم تلقی می گردد حال دادگاه با لحاظ مطالب مارالذکر اعتراض معترض را موجه دانسته و ضمن پذیرش اعتراض قرار معترض عنه را در راستای بند ن ماده 3 اصلاحی قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب مصوب 1381 نقض و جهت صدور قرار مقتضی (جلب به دادرسی) به دادسرا اعاده می نماید. رای دادگاه قطعی است.
رییس شعبه 1057 دادگاه عمومی تهران ویژه کارکنان دولت ـ حیدری
با صدور قرار مجرمیت و کیفرخواست موضوع به شعبه 1083 دادگاه کارکنان دولت ارجاع شده و این شعبه مبادرت به رسیدگی و صدور رای به شرح ذیل نموده است:
در خصوص اتهام آقایان 1-م. فرزند ع. 52 ساله فاقد سابقه ی محکومیت کیفری دایر بر نشر و پخش ترجمه غیر قانونی اثر علمی (کتاب انگلیسی برای دانشجویان رشته هنرهای تجسمی) و 2- ع.ر. فرزند ب. 35 ساله شغل مدرس دانشگاه علمی و کاربردی فاقد سابقه ی محکومیت کیفری دایر بر اقتباس و کپی کامل کتاب «راهنمای کامل انگلیسی برای دانشجویان»; متعلق به انتشارات س. از طریق ترجمه متن بدون اجازه صاحب اثر موضوع شکایت مشاور حقوقی س. و مدیرکل دفتر حقوقی س. با عنایت به اوراق و محتویات پرونده و مفاد شکایت شاکی به شرح شکواییه تقدیمی و لایحه ی اعتراضیه (در مقام اعتراض به قرار منع تعقیب صادره به شرح ص...) و دفاعیات متهمین ملاحظه می گردد که 1- اثر متعلق به شاکی عبارت است از «انگلیسی برای دانشجویان رشته هنرهای تجسمی»; که کلیات نگارش آن به زبان انگلیسی و فاقد ترجمه است 2- اثر موضوع شکایت عبارت است از «راهنمای کامل انگلیسی برای دانشجویان رشته هنرهای تجسمی»; که در ابتدای آن به ترجمه از اثر متعلق به شاکی صحه گذاسته شده است 3- بنا بر مراتب فوق اثر مورد حمایت قانون حمایت حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان که در این پرونده موضوع شکایت قرار گرفته همان کتاب «انگلیسی برای دانشجویان رشته هنرهای تجسمی»; خواهد بود 4- اشاره به حمایت این قانون از ترجمه به شرح نص صریح در بند 5 ماده 5 همین قانون ارتباط موضوعی با مانحن فیه ندارد زیرا خود ترجمه فی نفسه به عنوان یک اثر دارای حمایت است و ترجمه ای که توسط شخص دیگری انجام شده واجد این اعتبار نیست 5- اصل قانونی بودن جرم و مجازات این اجازه را نمی دهد که خارج از نص قوانین جرم انگاری شود به همین دلیل حتی بر فرض جرم انگاری در قانون مطبوعات باز نمی توان آن را قیاس و ملاک عمل دانست 6- در ماده 23 از قانون مذکور از اثر مورد حمایت نام برده شده است و در مانحن فیه اثر مورد حمایت همان کتاب منتشره از س. می باشد که به زبان انگلیسی انتشار یافته است و ترجمه ی این اثر فاقد حمایت این چنینی است و در صورتی که ترجمه نیز توسط این س. صورت گرفته بود می توانست موثر در مقام باشد 7- ماده 24 از همان قانون هر کس را که بدون اجازه ترجمه ی دیگری را به نام خود یا دیگری چاپ و پخش و نشر کند مجرم دانسته و این با موضوع پرونده ی حاضر متفاوت است زیرا مشتکی عنهما درباره ی ترجمه ی متعلق به شاکی اقدام ننموده اند بلکه بدون اجازه ایشان اثر وی را ترجمه و نشر داده که البته قطع نظر از اینکه این رفتار مادی جرم انگاری نشده لکن به نظر می رسد این گونه اقدام و بدون اذن از صاحب اثر امر صحیحی نباشد و به هر حال با فقدان عنصر قانونی مواجه هستیم و این به معنای انتفای حقوق مادی و معنوی مندرج در ماده 3 قانون مذکور نخواهد بود که آن نیز مستلزم رعایت تشریفات دادرسی دیگری است لهذا با توجه به مراتب موصوف و جمیع جهات قانونی از نظر این دادگاه قابلیت تعقیب و مجازات قانونی مشتکی عنهما فراهم نبوده و با لحاظ اصل برایت و استناد به بند الف از ماده 177
قانون آیین دادرسی کیفری به جهت عدم احراز وقوع بزه (فقدان عنصر قانونی) رای بر برایت متهمین صادر و اعلام می گردد و اما درباره ی دادخواست مطالبه
خسارت و ضرر و زیان تقدیمی با عنایت به ضرورت تحقیقات بیشتر و مستفاد از ماده 12
قانون آیین دادرسی کیفری مفتوح اعلام می گردد. رای صادره ظرف مهلت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 1083 دادگاه عمومی جزایی تهران ویژه کارکنان دولت ـ صدیقی