هیات مدیره شرکت های سهامی مکلف به تقسیم سود قابل تقسیم بین سهامداران پس از انقضای سال مالی هستند و چنانچه به تکلیف خود عمل نکنند می توان الزام به انجام این تکلیف را از دادگاه درخواست نمود.

در خصوص دعوی ع.الف. ن. ن. ز. همگی ص. به وکالت ع.ر. ح.ب. به طرفیت شرکت م.ص. به خواسته مطالبه درآمد و سود سالیانه شرکت (سهامی خاص) به شماره ثبت.. . از تاریخ 9/11/1387 تا زمان اجرای حکم با جلب نظر کارشناس به انضمام خسارت دادرسی. به استناد اساسنامه شرکت و آگهی تاسیس شرکت.. . مورخ 30/8/1385 و آگهی تصمیمات شرکت مذکور در تاریخ 26/9/1387 و آگهی تغییرات مورخ 26/9/1387 و صورت جلسه مجمع عمومی فوق العاده مورخ 10/3/1387 و وکالت نامه وکیل و گواهی حصر وراثت کلاسه 88/156 حوزه 53 شورای حل اختلاف مجتمع 2 تهران با عنایت به اینکه اساسا شرکت های تجاری و ثبت شده دارای شخصیت حقوقی مجزا از افراد تشکیل دهنده آن هستند و تصرفات مدیران و سهام داران در شرکت های تجاری که خود دارای شخصیت حقوقی مستقل بوده تصرفات علی حده محسوب نمی گردد و سهامدار شریک در اموال شرکت نخواهد بود بلکه با تملیک اموالی از خود به یک شخص حقوقی (شرکت) آن را مالک اموالی می کنند و در مقابل حقی نسبت به آن شخص حقوقی از جمله حق رای و حق حضور در جلسات مجامع مشارکت در سود و زیان و غیره بدست می آورند که به مجموع این حقوق سهم گفته می شود و اخذ تصمیم نسبت به ذخایر و پرداخت سود سهام و مازاد درآمد و تقسیم آن طبق اساسنامه و مواد 90 و240 قانون تجارت و اساسنامه شرکت جزو وظایف مجمع عمومی عادی می باشد و با توجه نوع شرکت که سهامی خاص بوده مطابق ماده 232 قانون تجارت هیات مدیره پس از انقضای سال مالی صورت دارایی و دیون شرکت را در پایان سال و همچنین ترازنامه و حساب عمل کرد و سود و زیان شرکت تنظیم و سود خالص مطابق ماده 237 قانون تجارت عبارت از درآمد خالص درهمان سال منهای کلیه هزینه ها و استهلاکات و ذخیره ها و با سود قابل تقسیم طبق ماده 239 قانون مذکورکه عبارت از سود خالص سال مالی شرکت منهای زیان های سال های مالی قبل و اندوخته قانونی مذکور در ماده 238 و سایر اندوخته های اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است برطبق مواد 90 و 240 قانون تجارت تقسیم سود بین صاحبان سهام تنها پس از تصویب مجمع عمومی شرکت جایز است و مجمع با حضور صاحبان تشکیل و ترازنامه و صورت حساب سود و زیان سال مالی مورد تصویب مجمع قرار می گیرد و سود قابل تخصیص به سهام داران را تصویب می نماید و چنانچه نحوه پرداخت سود را مجمع تعیین ننموده باشد هیات مدیره نحوه پرداخت را تعیین خواهند نمود؛ ولی در هرحال شرکت خوانده مکلف است ظرف مدت هشت ماه سود را به صاحبان سهام پرداخت نمایند و تابه حال اقدامی درجهت پرداخت سود ننموده است و خوانده صراحتا به عدم پرداخت سود اقرار نموده است؛ و عدم موجود بودن سود رافع مسیولیت خوانده نخواهد بود و چنانچه طی چند سال گذشته مجمع عمومی عادی شرکت تشکیل نگردیده و ترازنامه و حساب سود و زیان مالی مورد رسیدگی قرار نگرفته باشد و هیچ یک از مسیولین شرکت به وظایف خود در مورد تشکیل مجمع عمومی برطبق قانون تجارت و اساسنامه شرکت عمل می نمایند و هر ذی حقی می تواند براساس ماده 270 قانون تجارت به دادگاه ها برای الزام ارکان شرکت به وظایف مراجعه نمایند فلذا دادگاه با التفات به مراتب فوق دعوی خواهان را به کیفیت مزبور قابلیت استماع ندانسته و مستندا به ماده 2 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی قرار عدم استماع صادر و اعلام می دارد. رای صادره حضوری و ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 185 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ نیک بخش

تجدیدنظرخواهی خانم ها ن.ص. و غیره با وکالت آقای ع.ر. به طرفیت شرکت نسبت به دادنامه شماره 520 مورخ30/7/90 صادره از شعبه 185 دادگاه عمومی حقوقی تهران که به موجب آن قرار عدم استماع دعوی خواهان ها مبنی بر مطالبه سود شرکت صادر گردیده موجه و صحیح به نظر می رسد؛ چراکه از تکالیف هیات مدیره تقسیم سود قابل تقسیم بین سهامداران پس از انقضای سال مالی است. در مانحن فیه رییس هیات مدیره شرکت اقرار به عدم پرداخت سود سالیانه نموده بنابراین برابر ماده 232 قانون تجارت مکلف به پرداخت سود می باشد. لذا دادگاه دادنامه صادره از سوی دادگاه محترم بدوی که تجدیدنظرخواهان ها را هدایت به تقدیم دادخواست مبنی بر الزام ارکان شرکت به وظایف قانونی نموده موجه و صحیح ندانسته مستندا به ماده 353 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی ضمن نقض دادنامه پرونده را اعاده تا دادگاه محترم بدوی در ماهیت قضیه رسیدگی و اظهارنظر نمایند. رای صادره قطعی است.
رییس شعبه 51 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
حضرتی ـ کیازاد