بعد از صدور حکم الزام به تمکین اگر زوجه حاضر به تمکین نباشد استحقاق نفقه مربوط به بعد از تاریخ صدور حکم را ندارد؛ هرچند از سوی زوج نیز اقدامی برای اجرای رای نشده باشد.

در خصوص دادخواست خواهان خانم پ.پ. به طرفیت خوانده آقای ع.ج. به خواسته الزام خوانده به پرداخت نفقه از تاریخ 1392/1/24 لغایت صدور حکم دادگاه پس از بررسی مجموع اوراق و محتویات پرونده و ملاحظه دادنامه شماره 34300133 - 1392/1/24 صادره از سوی دادگاه عمومی بخش ل... و تایید دادگاه تجدیدنظر استان همدان که به موجب آن خواهان به تمکین از شوهر محکوم گردیده است که دادگاه با مداقه در قانون مدنی ملاحظه می نماید نفقه با عقد ثابت می شود و تا نشوز ثابت نشود نفقه ساقط نمی گردد. همچنین چنانچه زوجه مطالبه نفقه را بنماید باید تمکین را اثبات کند؛ زیرا تمکین شرط ثبوت نفقه است و تا زوجه حصول این شرط را اثبات نکند طلب او ثابت نخواهد شد و از نظر مشهور فقها نشوز مسقط نفقه مفهومی اعم از تمکین خاص است و آنچه بر زوجه واجب است چیزی بیش از این است و از نظر مشهور بر زن واجب است در اطاعت تام و تمام زوج باشد و تخلف از این امر از سوی زوجه علاوه بر ارتکاب گناه موجب سقوط حق نفقه است و با توجه به تفسیر حقوقی ماده 1104 قانون مدنی مفهوم استنباط شده اعم از تمکین خاص است و دلالت بر لزوم همکاری زوجین در تشیید مبانی خانواده و تربیت اولاد مفهوم وظایف زوجیت است و هر گونه عدم همکاری خانوادگی مصداق نشوز است. لذا دادگاه دعوی خواهان را ثابت و محمول بر صحت تشخیص نداده و دادگاه مستندا به ماده 1257 قانون مدنی حکم به رد دعوی خواهان صادر و اعلام می گردد. رای صادره حضوری و ظرف 20 روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 237 دادگاه عمومی خانواده تهران - نورالهی

در خصوص تجدیدنظرخواهی خانم پ.پ. به طرفیت همسرش آقای ع.ج. نسبت به دادنامه شماره 775 مورخ 1393/4/25 صادره از شعبه 237 دادگاه خانواده تهران که به موجب آن دعوی تجدیدنظرخواه به خواسته مطالبه نفقه معوقه از تاریخ 1391/1/24 تا تاریخ صدور حکم (1392/4/25) مقوم به مبلغ 51/000/000 ریال و خسارات دادرسی غیرموجه تشخیص و حکم بر رد دعوا صادر شده است. نظر به اینکه مستند رای تجدیدنظرخواسته دادنامه های شماره 20 مورخ 1392/1/24 دادگاه بخش ل... و شماره 911 مورخ 1392/5/13 شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان تهران می باشد که به موجب دادنامه های مذکور زوجه به تمکین از شوهرش محکوم شده است؛ در حالی که دادنامه قطعی اخیرالذکر در تاریخ 1392/5/29 به وکیل زوجه ابلاغ شده و اثر حکم تمکین نیز نسبت به بعد از قطعیت و ابلاغ آن می باشد و دلیل بر نشوز زوجه در گذشته نیست. بنابراین با توجه به آراء مذکور اگر چه از سوی زوج نیز اقدامی برای اجرای حکم نشده است لکن زوجه نیز برابر مندرجات پرونده تمکین حاضر نبوده در منزل مورد نظر شوهرش زندگی کند. لذا از تاریخ 1392/5/29 ناشزه محسوب و از آن تاریخ به بعد مستحقق نفقه نمی باشد. لکن از تاریخ 1392/1/24 تا آن تاریخ اگر چه زوجه در منزل شوهرش نبوده و تمکین نکرده است لکن با توجه به مندرجات پرونده و نوار صوتی پدر زوج و اظهارات طرفین به نظر این دادگاه در مدت مذکور زوجه از تمکین شوهرش و زندگی در منزل سابق معذور بوده و امنیت روانی و حیثیتی نداشته است و استحقاق نفقه مدت مذکور را دارد. بنابراین با استناد به ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی دادنامه تجدیدنظرخواسته در مورد نفقه زوجه از 1392/1/24 تا تاریخ 1392/5/29 نقض می گردد و زوج به پرداخت مبلغ یک میلیون و چهارصد و شانزده هزار تومان بابت نفقه معوقه زوجه در مدت مذکور محکوم می گردد و اما در مورد مطالبه نفقه معوقه از تاریخ 1392/5/30 تا تاریخ صدور حکم به لحاظ نشوز و عدم استحقاق تجدیدنظرخواهی را وارد و موجه ندانسته و با استناد به ماده مرقوم این بخش از دادنامه تجدیدنظرخواسته تایید می گردد. این رای قطعی است.
رییس و مستشار شعبه 30 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
بیگدلی - نجفی