رای وحدت رویه هیات عمومی دیوان عالی کشور
نظر به اینکه ماده 9 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مقرر می دارد:« آراء صادره از حیث قابلیت اعتراض و تجدیدنظر و فرجام تابع قوانین مجری در زمان صدور آنان می باشد.»و با عنایت به اینکه برحسب مستفاد از ماده 32 قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر... مصوب 17/8/1376 آراء محکومیت مرتکبین جرایم مواد مخدر به استثنای احکام اعدام که تا تاریخ 31/3/1394 صادر گردیده قطعی و لازم الاجرا است و در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال 1392 مقررات خاصی برای تجدیدنظر یا فرجام خواهی نسبت به این آرا وضع نگردیده است بنابراین مقررات این قانون راجع به اعتراض به آراء با لحاظ حکم مقرر در ماده 4 قانون مدنی که مقرر می دارد« اثر قانون نسبت به آتیه است و قانون نسبت به ما قبل خود اثر ندارد مگر اینکه در خود قانون مقررات خاصی نسبت به این موضوع اتخاذ شده باشد.»منصرف از آراء مورد اشاره است بر این اساس آرای شعب سی و هشتم و چهل و چهارم دیوان عالی کشور که با این نظر انطباق دارد صحیح و قانونی تشخیص داده می شود. این رای طبق ماده 471 قانون اخیرالذکر در مواد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ها لازم الاتباع است.
هیات عمومی دیوان عالی کشور