رای وحدت رویه هیات عمومی دیوان عالی کشور
ماده 171 قانون آیین دادرسی کیفری ناظر به شکایت از قرارهای بازپرس می باشد و قابل تسری به تصمیم دادگاه اطفال نیست مضافا به اینکه طبق شق 2 ماده مذکور قرار منع تعقیب صادره از طرف بازپرس وقتی قابل شکایت است که به موافقت دادستان رسیده باشد در صورتی که در جرایم اطفال پس از صدور قرار منع تعقیب جلب نظر دادستان پیش بینی نشده است به علاوه حسب مستنبط از مواد 1و2و8و16 قانون تشکیل دادگاه اطفال بزهکار تصمیمات صادره از طرف دادگاه مذکور فقط در موارد منصوص در قانون قابل شکایت است و قرار منع تعقیب در عداد تصمیمات قابل شکایت احصاء نشده است بنابراین قطعی و غیر قابل اعتراض می باشد. این رای به موجب قانون وحدت رویه مصوب سال 1328 برای دادگاه ها و شعب دیوان عالی کشور در موارد مشابه لازم الاتباع است.
هیات عمومی دیوان عالی کشور