52 ماده
ماده 41 ـ عتیقاتی که تجارت آن مجاز است به قرار ذیل می باشد: 1ـ مصالحی که به آثار غیرمنقول ملی تعلق دارد یا سابقا به آنها تعلق داشته به شرط آن که تجارت از طرف وزیر معارف اجازه داده شده باشد. 2ـ عتیقاتی که در موقع تصویب قانون حفظ آثار عتیقه به طرق مجاز به دست آمده و در معرض خرید...
ماده 42 ـ هر تاجر عتیقه باید دارای دفتر مخصوصی مطابق نمونه مصوب اداره عتیقات باشد و در آن کلیه عتیقاتی را که بیش از 20 تومان قیمت دارند و توسط او خرید و فروش می شود با تاریخ و نمره های ترتیبی ورود و خروج روز به روز قید نماید مشخصات راجع به ابعاد و جنس و رنگ که معرف هویت عتیقات...
ماده 43 ـ هرگاه تاجر عتیقات در چندین محل مشغول به تجارت باشد انتقال عتیقات از محلی به محل دیگر باید مانند خرید و فروش آن در دفاتر هر دو موسسه قید شود.
ماده 44 ـ مفتشین اداره عتیقات می توانند تنها یا به معاونت مامورین نظمیه در هر موقع در تمام قسمت های محلی که مربوط به تجارت عتیقه است وارد شده و دفاتر خرید و فروش تاجر و طرز نگاهداری آنها و مقدار مال التجاره موجود را تفتیش کنند. تاجر بایستی وسائل تفتیش را آسان کرده و از دادن...
ماده 45 ـ اشتغال به تجارت عتیقات بدون اجازه نامه رسمی مثل سایر تخلفات از مقررات این فصل که شرایط تجارت عتیقات را تعیین می کند به توسط محکمه صالحه مجازات خواهد شد. محکمه می تواند استرداد اجازه نامه تجارت عتیقات را عنداللزوم امر دهد.
ماده 46 ـ هر دلال و تاجری که به هر عنوان در عمل فروش عتیقاتی که در ضمن حفاری غیرقانونی به دست آمده است دخیل بشود شریک جرم حفار محسوب و مثل او قابل تعقیب و مجازات خواهد بود.
ماده 47 ـ صدور عتیقات از ایران محتاج به اجازه رسمی وزیر معارف است. تقاضانامه صدور باید به ضمیمه صورتی از عده اشیاء و جنس آنها و محلی که از آن جا به دست آمده و قیمت تجارتی آنها با صندوق ها یا بسته هایی که محتوی عتیقات و حاضر برای صدور است به جهت معاینه به اداره عتیقات ارسال گردد....
ماده 48 ـ اگر معاینه اداره عتیقـات وجود اشیـائی را که از طریق غیرمجاز به دست آمده است معلوم داشت آن اشیاء توقیف و ضبط دولت خواهد شد. مالکین و صادرکنندگان ممکن است بر طبق قانون عتیقات تعقیب شوند. اشیاء مورد سوء ظن تا زمانی که توضیحات اقناع کننده در خصوص آنها به اداره عتیقات داده...
ماده 49 ـ هرگاه بین صادرکننده و مقوم دولت راجع به تعیین قیمت مالی که در شرف صدور است اختلافی پیدا شود حل آن اختلاف به یک نفر حکم مشترک که از طرف ریاست اداره عتیقات و صادرکننده تعیین می شود رجوع خواهد شد.
ماده 50 ـ هر عتیقه را که به ثبت فهرست آثار ملی رسیده و برای آن اجازه صدور تقاضا شده است دولت می تواند در صورتی که آن را برای توسعه مجموعه های مفید بداند به قیمتی که از طرف مالک آن اظهار شده است خریداری نماید. در صورتی که مالک امتناع از فروش نماید اجازه خروج به او داده نخواهد شد.
ماده 51 ـ هر عتیقه که بخواهند بدون اجازه نامه صحیح از ایران خارج نمایند توقیف و ضبط دولت خواهد شد.
ماده 52 ـ عتیقات ایرانی که از خارج داخل ایران می شود باید به اداره عتیقات ارائه شود از طرف این اداره به دارندگان تصدیق ورودی داده خواهد شد و در موقعی که بخواهند آن عتیقات را مجددا از ایران ببرند باید آن تصدیق را ارائه دهند