728 ماده
ماده 401 ـ در جنایت مامومه دامغه جائفه هاشمه منقله شکستگی استخوان و صدماتی که موجب تغییر رنگ پوست یا ورم بدن می شود قصاص ساقط است و مرتکب علاوه بر پرداخت دیه به تعزیر مقرر در کتاب پنجم «تعزیرات» نیز محکوم می شود. حکم مذکور در هر مورد دیگری که خطر تجاوز در قصاص عضو یا منافع وجود...
ماده 402 ـ اگر شخصی یک چشم کسی را درآورد یا کور کند قصاص می شود گرچه مرتکب بیش از یک چشم نداشته باشد و دیه ای به وی پرداخت نمی شود. این حکم در مورد همه اعضای زوج بدن جاری است.
ماده 403 ـ اگر شخصی که دارای دو چشم است چشم کسی را که فقط یک چشم دارد درآورد یا آن را کور کند مجنی علیه می تواند یک چشم مرتکب را قصاص کند و نصف دیه کامل را هم دریافت دارد یا از قصاص یک چشم مرتکب منصرف شود و دیه کامل بگیرد مگر اینکه مجنی علیه یک چشم خود را قبلا در اثر قصاص یا...
ماده 404 ـ اگر شخصی بدون آسیب رساندن به حدقه چشم دیگری بینایی آن را از بین ببرد فقط بینایی چشم مرتکب قصاص می شود. چنانچه بدون آسیب به حدقه چشم مرتکب قصاص ممکن نباشد تبدیل به دیه می شود و مرتکب به پرداخت دیه و تعزیر مقرر در قانون محکوم می شود.
ماده 405 ـ چشم سالم در برابر چشم هایی که از لحاظ دید و یا شکل متعارف نیستند قصاص می شود.
ماده 406 ـ پلک دارای مژه در برابر پلک بدون مژه قطع نمی شود لکن پلک چشم بینا در برابر پلک چشم نابینا قصاص می شود.
ماده 407 ـ قطع لاله گوش که موجب زوال شنوایی یا قطع بینی که موجب زوال بویایی شود دو جنایت محسوب می شود.
ماده 408 ـ قطع بینی یا گوش موجب قصاص است گرچه حسب مورد حس بویایی و شنوایی نداشته باشند.
ماده 409 ـ قطع زبان یا لب موجب قصاص است و باید مقدار و محل آنها رعایت شود.
ماده 410 ـ اگر شخص گویا زبان کسی را که لال است قطع کند قصاص ساقط است و دیه گرفته می شود لکن زبان کسی که لال است در برابر زبان لال دیگری و زبان گویا قصاص می شود و زبان دارای حس چشایی در برابر زبان بدون حس چشایی قصاص می شود.
ماده 411 ـ زبان گویا در برابر زبان کودکی که هنوز به حد سخن گفتن نرسیده است قصاص می شود مگر آنکه لال بودن کودک ثابت شود.
ماده 412 ـ اگر کسی دندان دیگری را بشکند یا بکند به قصاص محکوم می شود و در قصاص آن رعایت تساوی در محل دندان لازم است.
ماده 413 ـ اگر دندان کسی توسط دیگری کنده شود چنانچه تا زمان قصاص دندان سالمی به جای آن بروید مرتکب قصاص نمی شود و به تعزیر مقرر در کتاب پنجم «تعزیرات» و ارش جراحت و مدتی که مجنی علیه بدون دندان بوده است محکوم می شود. اگر دندان جدید معیوب باشد مرتکب افزون بر محکومیت های مذکور به...
ماده 414 ـ اگر دندان مرتکب شیری و دندان مجنی علیه غیرشیری باشد مجنی علیه بین قصاص دندان شیری و تاخیر قصاص تا رویش دندان غیرشیری در مرتکب مختار است.
ماده 415 ـ اگر دندان مجنی علیه پس از اجرای قصاص یا گرفتن دیه بروید چیزی بر عهده مجنی علیه نیست و اگر گرفتن دیه به جهت عدم امکان قصاص بوده باشد دیه نیز بازگردانده نمی شود.
ماده 416 ـ اگر دندان مرتکب پس از اجرای قصاص بروید مجنی علیه حق قصاص دوباره آن را ندارد.
ماده 417 ـ در اجرای قصاص اذن مقام رهبری یا نماینده او لازم است.
ماده 418 ـ استیذان از مقام رهبری در اجرای قصاص برای نظارت بر صحت اجراء و رعایت حقوق صاحب حق قصاص و اطراف دیگر دعوی است و نباید مراسم استیذان مانع از امکان استیفای قصاص توسط صاحب حق قصاص و محروم شدن او از حق خود شود.
ماده 419 ـ اجرای قصاص و مباشرت در آن حسب مورد حق ولی دم و مجنی علیه است که در صورت مرگ آنان این حق به ورثه ایشان منتقل می شود و باید پس از استیذان از مقام رهبری از طریق واحد اجرای احکام کیفری مربوط انجام گیرد.
ماده 420 ـ اگر صاحب حق قصاص بر خلاف مقررات اقدام به قصاص کند به تعزیر مقرر در کتاب پنجم «تعزیرات» محکوم می شود.