نظریه مشورتی شماره 1719/95/7

نظریه مشورتی شماره 1719/95/7

مجموعه کامل نظریات مشورتی

نظریه مشورتی شماره 1719/95/7


شماره نظریه:
1719/95/7

شماره پرونده:
1231-1/168-95

تاریخ نظریه:
1395/07/24

استعلام
با عنایت به اینکه موارد اعاده دادرسی در امر کیفری در ماده 474 قانون آیین دادرسی کیفری احصاء گردیده است مع الوصف در مواردی که در امور کیفری احراز گردد موضوع مشمول یکی از بندهای 5 و7 قانون آیین دادرسی مدنی باشد آیا مطابق بندهای اخیر می توان در امور کیفری تقاضای اعاده دادرسی نمود؟ به عنوان نمونه: شخصی با صحنه سازی تصادف در پرونده کیفری ایراد صدمه بدنی غیر عمدی ناشی از بی احتیاطی در امر رانندگی حسب دادنامه بدوی و تجدیدنظر که قطعیت یافته از شرکت بیمه دیه دریافت می¬کند و متعاقبا حسب مدارک بالینی پزشکی احراز می¬گردد موضوع تصادف منتفی بوده و مطابق ماده 61 قانون بیمه اجباری خسارت وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه شخص تحت تعقیب کیفری قرار می گیرد و بر مبنای اتهام اخیر از سوی دادگاه بدوی رای صادر می گردد فلذا با توجه به دادنامه قطعی چه تصمیمی از سوی دادگاه تجدیدنظر متصور است؟/ب

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
از آنجا که اعاده ی دادرسی از طرق فوق العاده و استثنایی برای رسیدگی مجدد به پرونده است بر همین اساس جهاتی که به استناد آن ها می توان تقاضای اعاده دادرسی نسبت به حکم محکومیت قطعی دادگاه را نمود موارد و جهات خاصی اند که به طور حصری در ماده ی 474 قانون آیین دادرسی کیفری1392 مشخص شده اند و این حصری بودن به وضوح از صدر ماده ی 474 و آن قسمت از ماده ی 476 قانون موصوف که آمده "... پس از احراز انطباق موضوع درخواست با یکی از موارد موضوع ماده ی 474 این قانون" مستفاد می گردد. بنابراین مرجع قضایی نمی تواند از جهات اعاده ی دادرسی منصوص در ماده 426 قانون آیین دادرسی در امور مدنی برای اعاده دادرسی کیفری استفاده نماید.

منبع
اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مواد مرتبط با این نظریه مشورتی

ماده 474 ـ درخواست اعاده دادرسی در مورد احکام محکومیت قطعی دادگاه ها اعم از آنکه حکم مذکور به اجراءگذاشته شده یا نشده باشد در موارد زیر پذیرفته می شود: الف ـ کسی به اتهام قتل شخصی محکوم شود و سپس زنده بودن وی محرز گردد. ب ـ چند نفر به اتهام ارتکاب جرمی محکوم شوند و ارتکاب آن جرم به گونه‏ای باشد که نتوان بیش از یک مرتکب برای آن قائل شد. پ ـ شخصی به علت انتساب جرمی محکوم شود و فرد دیگری نیز به موجب حکمی از مرجع قضایی به علت انتساب همان جرم محکوم شده باشد به طوری که از تعارض و تضاد مفاد دو حکم بی گناهی یکی از آنان احراز گردد. ت ـ درباره شخصی به اتهام واحد احکام متفاوتی صادر شود. ث ـ در دادگاه صالح ثابت شود که اسناد جعلی یا شهادت خلاف واقع گواهان مبنای حکم بوده است. ج ـ پس از صدور حکم قطعی واقعه جدیدی حادث و یا ظاهر یا ادله جدیدی ارائه شود که موجب اثبات بی گناهی محکوم علیه یا عدم تقصیر وی باشد. چ ـ عمل ارتکابی جرم نباشد و یا مجازات مورد حکم بیش از مجازات مقرر قانونی باشد.

مشاهده ماده 474 قانون آیین دادرسی کیفری

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM