فرض ماده 442 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 باتوجه به فلسفه وجودی آن که کاهش یک مرحله از دادرسی و تسریع در رسیدگی و قطعیت آرا می­باشد ناظر بر مواردی است که پرونده امر با وجود قابلیت تجدیدنظرخواهی محکوم­علیه به لحاظ عدم تجدیدنظرخواهی از سوی دادستان و شاکی خصوصی یا استرداد درخواست تجدیدنظر از سوی نامبردگان قابلیت طرح در مرجع تجدیدنظر را نداشته باشد. بنابراین درفرض سوال که شاکی خصوصی از حکم صادره محکومیت تجدیدنظرخواهی نموده است مورد مطروحه از مصادیق ماده 442 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 خارج بوده و دادگاه تجدیدنظر مطابق مقررات رسیدگی و رای لازم را صادر خواهد نمود. بدیهی است که دادگاه تجدیدنظر مطابق ماده 459 قانون فوق­الذکر درصورت استحقاق محکوم­علیه در مجازات وی تخفیف خواهد داد.