اولا: بند ب ماده 29 قانون آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 که ضابطان خاص را تعریف می ­ کند مقرر می دارد: «ضابطان خاص شامل مقامات و مامورانی که به موجب قوانین خاص در حدود وظایف محول شده ضابط دادگستری محسوب می ­ شوند. .. » که مفهوم آن این است که ایشان در خارج از حدود وظایف محوله ضابط دادگستری محسوب نمی ­ شوند.  ثانیا: با توجه به اینکه برابر ماده 30 قانون یاد شده احراز عنوان ضابط دادگستری مستلزم فراگیری مهارت ­ های لازم و گذراندن دوره ­ های آموزشی خاص می ­ باشد و علی الاصول دوره ­ های آموزشی ضابطان عام و خاص متفاوت است و ضابطان خاص صرفا در محدوده ­ ای که قانون وظایف ضابط بودن را بر عهده ایشان گذاشته است دوره ­ های آموزشی را سپری می ­ کنند و در خصوص سایر موارد ضابط قلمداد نمی ­ شوند بنابراین ارجاع امر به ضابطان خاص در موضوعات مربوط به جرائم عمومی و نیز مسائلی خارج از وظایف اختصاص یافته به آنها از منظر قانونی مشمول تبصره ماده 32 قانون یاد شده می ­ باشد.