اگر زوج همسر خود را از دیدار با پدر و مادر خود منع نماید این می تواند مجوزی برای طلاق وی باشد و به حاکم رجوع نماید و خویش را مطلقه سازد واگر بنا به نظر حضرت امام خمینی (ره) که می فرماید دیدار با پدر و مادر ایجاد حقی نمی نماید زن بدون اجازه از منزل همسرش بیرون رود ناشزه محسوب می شود یا خیر؟

اولا محروم کردن زوجه از ملاقات با پدر و مادر و دیگر بستگان نزدیک از قبیل خواهر و برادر با توجه به میزان وابستگی عاطفی زوجه به ایشان می تواند آثار مخرب روحی- روانی برای زوجه به همراه داشته باشد و نوعا یک فرد متعارف را در وضعیت عسر و حرج قرار دهد؛ بنابراین در فرض سوال که مرد همسرش را از ملاقات با پدر و مادر محروم کرده است دادگاه رسیدگی کننده با لحاظ سن زوجه میزان علقه وی به هر یک از والدین نحوه تعامل زوج با او و دیگر اوضاع و احوال باید در خصوص عسر و حرج وی اتخاذ تصمیم کند و تشخیص مصداق بر عهده مرجع رسیدگی کننده است. ثانیا با توجه به اصل چهلم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و لحاظ آن که هیچ کس نمی تواند اعمال حق خویش را وسیله اضرار به غیر قرار دهد زوج نمی تواند با تمسک به تکالیف زوجه ناشی از عقد ازدواج وی را از حقوق اولیه از جمله دیدار با پدر و مادر محروم کند؛ مگر آن که در دادگاه صالح اثبات کند که ملاقات وی با پدر یا مادر مخل مصالح خانوادگی است و موجبات اختلافات خانوادگی را فراهم می کند؛ که در این صورت نیز باید با نظر دادگاه محدودیت های لازم در این خصوص اعمال شود و صرف ملاقات زوجه با والدین و ترک منزل مشترک با زوج در حدودی که عرفا مخل روابط زناشویی نباشد از مصادیق نشوز قلمداد نمی شود و تشخیص مصداق بر عهده مرجع رسیدگی کننده است.