ایا فردی که در وضعیت زندگی نباتی است از منظر حقوقی و فقهی هوشیار محسوب می گردد یا بیهوش؟ چنانچه فردی که دارای زندگی نباتی است بیهوش تلقی کنیم در آن صورت اطلاق زوال منافع به مواردی مثل بینایی شنوایی صحیح خواهد بود؟ فردی که در وضعیت زندگی نباتی قرار دارد چه منافعی از ایشان از دست رفته محسوب می شوند؟ در شرایطی که نواحی وسیعی از قشر مغر آسیب دیده قدرت درک تجزیه تحلیل و شناخت در شخص از بین رفته است ایا مطرح کردن وجود یا عدم وجود قدرت بینایی شنوایی چشایی بویایی موضوعیت دارد ؟ به عبارت دیگر بین زوال عقل و منافع مذکور تداخل وجود دارد یا اصل تعدد دیات حاکم است؟ در صورتیکه در سوال قبلی قائل به تداخل باشیم زوال منافع مشمول موارد قابل مشاهده و قابل ارزیابی مانند اختلال حرکت در اندامها عدم کنترل مدفوع و ادرار و امثال آن خواهد بود یا شامل تمامی حواس و منافع وجود در یک انسان سالم می باشد؟/ب

چنان چه آسیب منجر به زندگی نباتی به گونه ای باشد که بر اثر آن آسیب منافع دیگر هم ظاهرا زایل شود مطابق ماده 544 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 هر یک دیه جداگانه دارد؛ لیکن اگر زوال منافع صرفا از لوازم و تبعات زندگی نباتی باشد به نحوی که با زوال زندگی نباتی منافع هم به حالت اول باز گردد در این صورت تعدد دیه منتفی است و با وحدت ملاک ماده 680 قانون پیش گفته ارش منافع در زمان زندگی نباتی قابل دریافت است./سا