واخواهی حقی است که برای محکوم علیه حکم غیابی و رسیدگی به دفاعیات وی مقرر شده است و در نتیجه استفاده از این حق نباید مجوز تشدید مجازات محکوم علیه تلقی گردد و در این خصوص تفاوتی نمی کند مجازات اصلی تشدید شود و یا مجازات تکمیلی اضافه گردد. بدین لحاظ ماده 407
قانون آیین دادرسی کیفری 1392 تصریح نموده دادگاه پس از واخواهی با تعیین وقت رسیدگی طرفین را دعوت می کند و پس از بررسی ادله و دفاعیات واخواه تصمیم مقتضی اتخاذ می نماید. ملاک ماده 458 قانون مذکور نیز موید همین استنباط است.